maandag 30 juli 2012

Een bos onder het ijs

In juni verscheen in Science het relaas van een wetenschappelijke trip naar de Artic Zee. Deze reis werd betaald door NASA. De bedoeling was om het biologische zeeleven te onderzoeken en welke invloed de opwarming van de aarde heeft op deze meest getroffen plaats op onze planeet.
Het artikel in Science is vooral belangrijk voor de ontdekking van een groot aantal fitoplakton onder de ijskap. Voor de wetenschappers was het alsof ze een bos ontdekten in het midden van een woestijn. Ook dat is , zonder oase, onmogelijk. Deze gigantische school plakton had er ook niet mogen zijn. Onder een dik pak ijs kan er geen leven groeien en toch vonden de wetenschappers van ICESCAPE, zoals het project noemt, levend water met een diversiteit aan microscopische zeeplanten die levensnoodzakelijk zijn voor het zeeleven.
De biologen linken dit rijke water aan de opwarming van de aarde. Er werd aangenomen dat onder een kap ijs van de dikte van de Artic Zee, geen leven kan groeien, omdat de warmte van het zonlicht er niet geraakt. Nu de ijskap dunner is, kan het ogenschijnlijk wel, ofwel hebben de wetenschappers zich vergist, en groeiden er altijd reeds zeeleven onder de ijskap.
De expeditie ICESCAPE onderzoekt de invloed van de klimaatverandering op de ecosystemen op de Polen. Zij onderzochten de Beaufort en de Chukchi zee, aan de Oost en Noordkust van Alaska. "Deze ontdekking is net alsof we een amazonewoud vonden in het midden van de Mojave woestijn," zegt Paula Bontempi, een biologen van de NASA. "Toen we deze ontdekking deden moesten we met andere wetenschappers overleggen, andere disciplines erbij betrekken om de ware omvang van deze fantastische ontdekking te kunnen inschatten."
De microscopische plantjes, fitoplankton, zijn de basis van de voedingsketen van het zeeleven. De fitoplankton, zo dacht men, groeide alleen in de zomer, als de ijskap kleiner en dunner was. Maar door deze ontdekking is deze theorie niet meer waar. "als je voor de trip gezegd had dat we dit gingen vinden, had ik dat bij hoog en bij laag afgestreden, onmogelijk," zegt het hoofd van de Stanford en Stanford Universiteit, Kevin Arrigo, "het was een totale verrassing. En zoals vaak in wetenschap: onmogelijk is een onmogelijk woord.". Dit plankton was ook nog eens zeer actief. Onder het gesloten ijs groeide het twee keer zo vlug op een dag als het plankton in open zee.
Dit plankton eet ook nog eens een grote hoeveelheid CO2. Dit plankton-oerwoud zou wel eens een gigantische groene long van de oceanen kunnen zijn.
Naast de wonderbaarlijke ontdekking op wetenschappelijk gebied, waren er ook andere fantastische ervaringen onder de wetenschappers:

William Balch, medereiziger en wetenschapper van Bigelow laboratory:
"Het interessantste dat ik geleerd heb tijdens ICESCAPE is dat de fitoplankton gemeenschap uit zoveel verschillende algengroepen vertegenwoordigd. Wat ik nooit vergeet van onze reis is mijn wandeling op de verlaten ijsvlakte van de Beaufort Zee, een surrealistisch landschap en dit met miljoenen liters water onder me."
Guangming Zeng, Oceoanograaf:
"Mijn trip met ICESCAPE vergeet ik nooit meer, vooral omdat de mensen mijn versie van 'Hotel California' zo goed vonden, en ze waren allemaal zo vriendelijk om het me te vertellen."
Holly Kelly, Farragut School:
"Na 10 jaar bureauwerk, kon ik terug actief op het veld werken. De boot op en de Poolzee afvaren, het is een belevenis. En wat nog fantastischer was, was dat ik op gelijk welk moment met familie en vrienden in contact bleef, nu er op deze boten een constant internetverbinding is. 10 jaar geleden was dat wel anders."


Wil je meer weten over dit avontuur, klik dan hier voor de ICESCAPE blog

Geen opmerkingen:

Een reactie posten