Heel eenvoudig is het antwoord van de reporters: "Door een faire strijdvaardigheid, zonder jalouzie onder elkaar, met respect voor de andere spelers, een gezonde nationale ingesteldheid, eenvoud en devotie." Dat zijn de superlatieven die steeds weer worden herhaald door de Argentijnse reporters. Hiermee geven ze verdoken kritiek op de eigen Argentijnse ploeg die ondermaats presteerden en dat met bijna de duurste ploeg van heel de Copa Amerika. Beschamend, noemen verschillende het, als je ziet met welke financiële middelen Uruguay zich moet klaarstomen, waar zij trainen en op welk veld zij in alle eenvoud spelen, samen met de jeugd en de seniors. Soms is het aan de eerste ploeg om te wachten tot de trainingen zijn afgelopen van de jeugdspelers. De verstandhouding is uniek.
Diego Forlan |
Een ander mooi verhaal in dit voetbalsucces is de familiesage van Forlan, hun voorspeler. Zijn grootvader won als topschutter de titel van de Copa America, zijn vader won dezelfde titel als middenvelder, en nu is het aan de kleinzoon om de Copa America naar huis te nemen. Drie generaties die de titel van Amerika of gelijk welk continent, op de schouw heeft staan, dat is uniek in de wereld.
Buenos Aires als wereldstad in deze contreien viert toch een stukje mee. Al de Uruguayanen die in deze stad wonen, zakken af met toeters en bellen, naar het centrum om hun overwinning te vieren. De Argentijnen wijven solidair terug. Deze avond is het echt waar: voetbal is een feest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten