Met andere woorden, laat de heren politica in België maar hun gang (niet) gaan, het land trekt zijn plan wel alleen.
En na al dat goede nieuws over het toerisme van het afgelopen paasweekeinde, komen de fruittelers op de proppen met een lentebericht. Zij gaan een mooi seizoen tegemoet. De bomen stonden twee weken vroeger in bloei dan normaal. Als alles goed gaat betekent dat een erg vroege oogst en fruit van heel goede kwaliteit.
En om al die appels en peren te plukken, maken de seizoenarbeiders zich klaar. Even werd er gevreesd dat vele buitenlandse plukkers dit jaar niet meer naar België zouden afzakken omdat de grenzen van Duitsland en Oostenrijk opengaan voor de Centraal-Europese arbeidskrachten. Toch is die vrees niet gegrond, zegt de adjunct-algemeen secretaris van de Boerenbond, Chris Botterman in De Tijd. "Het leven en werken in Belgie is beter, er zal geen uitstroom van seizoenarbeiders gebeuren naar Duitsland."
Ooit was de Vlaming de seizoenarbeider die op het einde van de winter zijn schamele eigendommen in een valiesje stak en met de trein naar Frankrijk vertrok. Zelfs naar Wallonie vertrok men met pak en zak om in de bieten te gaan werken. De vlamingen die deze reis ondernamen, gingen niet definitief. Ze gingen alleen in het seizoen dat er in het buitenland en in Wallonie werk was op het veld. De bietenmannen waren veruit het talrijkst, gevolgd door de astmannen (Chicorei). Twee sectoren waar het hard, lang en veel werken was.
Waarom trokken die mensen naar den vreemde? De reden was: ontsnappen aan de heersende ellende en een onzekere toekomst.Dirk Musschoot schreef er een boeiend boek over,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten