CETA, vous dites?

CETA, je hoort er weinig van, tot het op mislukken staat. Plots staan al de kranten vol over dit handeslakkoord en mag, of moet, ineens iedereen weten waarover het gaat. Dit handelsverdrag heeft een onderhandelingsperiode van jaren achter de rug. Niet altijd open en bloot, maar in de open pers, werd er vaak aandacht aan besteed. Het excuus van de tegenstemmers, dat het in het geheim werd afgehaspeld, is uit de lucht gegrepen.
Naast de meeste linkse partijen, zijn ook ONG's tegen dit Europees handelsakkoord. Het is reeds door de meeste nationale regeringen goedgekeurd, laten we zeggen: goedgekeurd door leiders die meer dan 500 miljoen burgers vertegenwoordigen. Dit verdrag wordt nu tegengehouden door een regio in Belgie die 3.5 miljoen Europeanen vertegenwoordigen. Om eerlijk te zijn, is dit niet echt democratisch.

Wat zijn de grote kritische lijnen, die de moeite waard zijn om te vernoemen?

• CETA is een open deur naar een geschillenregeling op maat van ISDS: opstellen van een arbitragehof dat de nationale regeringen overstijgt, maar wel onafhankelijk is. Een geschillenregeling op vlak van investeerder-staat, zonder de burger hierin te zien. ttz: de burger zelf kan geen geschil beginnen. (tenzij bij EU zelf)
• CETA is een oefening naar het grote handelsverdrag TTIP, handelsakkoord tussen de VS en Europa. 

De handelsakkoorden met ISDS geven buitenlandse investeerders namelijk de mogelijkheid om nationale wetgeving aan te vechten voor een extern tribunaal als ze menen dat die hun belangen schaden en vaak exuberante vergoedingen te eisen.Ping An deed dat met België en bijvoorbeeld Philip Morris klaagde Uruguay aan voor het invoeren van een strenge tabakswetgeving. Nationale sociale, consumenten- en klimaatwetgeving dreigen door CETA het voorwerp te worden van schadeclaims voor uitzonderlijke internationale tribunalen die enkel door buitenlandse investeerders kunnen gebruikt worden en die bemand zijn met privé arbiters wiens onafhankelijkheid niet voldoende is gegarandeerd. (11.11.11)

Daar knelt het schoentje: de investeerder-staat geschillenregeling ISDS. Hierdoor zouden mensenrechten, milieu en gezondheidsnormen van de nationale landen die deel uitmaken van dit verdrag, in het gedrang komen. Uiteraard kan men zeggen dat dit nu ook al gebeurd en als er handeslverdragen worden gesloten met Arabische landen , oa, men daar ook niet altijd de mensenrechten in stand houdt.  Hoewel deze landen geen nationale wetten kunnen aanvechten in landen waar ze hun producten willen verkopen.
Nadenken over dit verdrag, communiceren op een open basis met de bevolking, het is iets dat Europa nog niet rijk is, en dan krijg je acties zoals die van Wallonie nu, al of niet gestoeld op een oprechte bezorgdheid of een klein machtsvertoon, nu het mogelijk is.
lees meer