Verkiezingen in Iran

Verrassend won de gematigde kandidaat Hassan Rohani, de Iraanse verkiezingen. Hij won niet alleen, hij verpletterde vriend en vijand. Hij had 12 miljoen kiezers meer dan de tweede, de burgemeester van Teheran. Rohani won met iets minder dan 51%, de oppositie ligt er verdeeld bij, met de tweede 16%. Er zal dus geen tweede ronde komen, iedereen zal de overwinning van Rohani accepteren. Het zal ook de klerikale elite van Iran niet ontgaan zijn dat de man in de straat in Iran verandering wil. Ahmedinejad's tijdperk is hiermee afgesloten en dit zonder opstand, rebelisme of revolutie. De kiezers hebben gewonnen, zelfs de democratie heeft zijn slag thuisgehaald. Het leek voorheen dat Ahmedinejad een held was in de Arabische wereld, met zijn rebelisme tegen de Verenigde Staten en zijn harde lijn tegen Israël. Maar de mensen van Iran denken er anders over. Er zijn andere problemen op te lossen in hun maatschappij. De globale isolatie en economische stagnatie hoort daar niet bij. Dat deze verkiezing echt wel zijn doel bereikt heeft, wijst het hoge opkomstcijfer, meer dan 72% van de bevolking ging stemmen.
Hassan Rohani wijst zijn overwinning toe aan het gezonde verstand. De gematigdheid die wint over het extremisme. Hij zegt ook dat het een teken is van de juiste weg die in heel de wereld zou moeten gevolgd worden. "Deze overwinning is een overwinning van wijsheid, gematigdheid en volwassenheid over extremisme," werd ook op de nationale radio gezegd.
Khamenei feliciteerde Rohani en het Iraanse volk voor hun presidentiele overwinning op de website van de Khamenei zelf. "Ik roep iedereen op om de nieuwe president en zijn collega's van de regering bij te staan en hem te erkennen als de president van heel de natie," stond er te lezen.
De uitslag zal niet dadelijk een weerslag hebben op de koers van het land ten opzichte van het Westen. Vele presidentiële taken liggen ergens anders. De nucleaire twist en de relatie met de president van Syria en de nationale veiligheid liggen nog steeds bij de Khamenei, lezen we in Al Jazeera. Toch heeft Rohani het economische beleid in handen en zal de invloed van Rohani ook wel te merken zijn bij beslissingen van Khamenei, op langere termijn. Er zal zeker ook meer sociale vrijheid komen. De beslissing ligt misschien wel bij Khamenei, maar de dialoog ligt tussen de twee. Rohani wil duidelijk maken dat hij een constructieve interactie met de rest van de wereld wil en geen agressie ook wil hij thuis een burgerrechten contract ondertekenen.
In de straten weerklonk een vreugdelied. Duizenden Iraniërs kamen de straat op om te vieren. De rest van de wereld heeft Rohani ook reeds gefeliciteerd en zijn opgelucht op de koerswijziging van de Iraanse bevolking.