Dag van de terere

Geschenk van Argentinië aan de paus, een mate

De Mate, steeds warm

Dat Coca Cola met een sensibiliseringsfilmpje aan komt draven is niet nieuw. In Zuid-Amerika schuilt er al langer een filosofie achter wat ze drinken. In Argentinië, Uruguay en Paraguay, zelfs in delen van Chili, drinken ze de maté of Terere (Paraguay). Een thee die geschonken wordt in een kalebas en wordt gedronken met een zilveren rietje. Er gaat een heel ritueel aan te pas. Het is een sociaal gebeuren. Niet zoals de thee, waarbij iedereen zijn kopje heeft en de pot op de tafel komt te staan. Bij de maté is er een leider, die de ketel of thermos met het warme/koude water bijhoudt. De kalebas gaat rond in de groep en als ze leeg is, wordt die terug aan de thermosleider gegeven die het weer opvult en de kalebas weer rondgaat. Iedereen drinkt met hetzelfde rietje. En aangezien het een zilveren rietje is, verbranden de eersten steevast hun lippen. Daarom heeft de redactie dus een koffieboy.

Terere, kan ook fris gedronken worden

Presidenten van Paraguay en Venezuela(+)

Paus, toen nog kardinaal

Che Guevarra

De filosofie van de Terere of de Maté is sociaal gebonden. Een terere of maté drink je niet, die nuttig je. Het is geen drank, het is een vloeistof die in je lichaam vloeit. Niemand drinkt een terere of maté omdat ze dorst hebben. De terere/maté is een traditie, een gewoonte een vast ritueel in familie, onder vrienden. Het doet je converseren, het brengt de dialoog op gang. Elke vergadering komt pas goed op dreef met een terere/maté in de groep.  Het breekt de stilte, het ijs. Voor rijke of armen, de wet van de terere/maté is dezelfde. Het dicht kloven tussen generaties.  Een begroeting gaat gepaard met de vraag: een Terere? en dan weet je dat je welkom bent.
Over een terere/maté wordt wat geroddeld, gekletst, er wordt mee gestudeerd, vergaderd. Ouderen jongeren, man en vrouw, met een terere/maté in de hand is iedereen gelijk. Discussies verlopen rustig, eerst wordt er gedronken, er wordt peinzend geslurpt en dan pas wordt er praat. Eerst (drinken) denken, dan praten, komt elke discussie ten goede. Het goede nieuws, slechte berichten, met een terere/maté wordt het respectievelijk gevierd of verzacht. De stoeren drinken het zonder suiker, de watjes met. 

 
Terere is een eeuwenoude formule: met kruiden en een citroen, fris geschonken in gemalen ijs. De mate is een warme drank getrokken met kruiden, een plant die maté heet en afkomstig is uit het regenwoud. 
Er wordt een resem vragen gesteld voor men de kan op tafel zet: hoe wil je je Terere: met veel citroen, een beetje maar, met suiker? Het antwoord is steevast: hoe drink jij je Terere? en daarmee is het ijs gebroken. Er is geen vrouwtje te arm, of ze maakt haar panneke warm, zeggen we in Antwerpen met lichtmis als het tijd is voor een warme pannekoek. In Latijns Amerika zeggen ze hetzelfde, maar elke dag voor een terere of een maté. Met of zonder inflatie, democratie of al dan niet werkloos, de terere/maté maakt het weer allemaal goed. 
En dan komt er een innoverende campagne van Coca Cola? Oud en afgekeken, de filosofie van een drank dat leeft tussen de mensen, in de kan of de thermos.