Usurperen doe je zo

Een hele bedoening rond de usupaterende bevoegheden die Di Rupo in het leven heeft geroepen en waar geen of weinig duidelijkheid over bestaat. Het eerste dat nodig is, is te weten wat deze bevoegheden juist zijn, voor we mee kunnen discussieren.

Een usurpator (overweldiger) is een persoon die op een illegale wijze bevoegdheden of bezit overneemt, zoals het onrechtmatig overnemen van een troon of van een ambt in een republiek. Deze illegale daad wordt usurpatie (werkwoord usurperen) genoemd. In het Romeins recht was usurpatio de (wederrechtelijke) aanspraak op iets. Usurpatie staat tegenover legitimiteit. Usurpatie kan door erkenning of door vrijwillige gehoorzaamheid van de mensen een legaal karakter krijgen. Maar dat verandert niets aan de geldigheid van de staatsregelingen van het geüsurpeerde gezag. De bevoegdheid van het gezag komt voort uit de daadwerkelijke uitvoering van het gezag, niet enkel over zijn rechtsgrondslag. Dit wil zeggen dat er bij een staatsgreep, totaal onwettig en onrechtsgeldig, toch een aanvaard sociaal gezag kan komen, zoals bijvoorbeeld Napoleon die op een usurperende wijze het gezag van Frankrijk overnam op het Congres van Wenen. (Wikipedia)

 

1. usurperen
   usur` pe - ren [uuzur-] («Frans) (usurpeerde, h. geüsurpeerd) op wederrechtelijke wijze in bezit nemen, onrechtvaardig verkrijgen, overweldigen
2. usurperen
   annexeren, inlijven, overweldigen, toe-eigenen
3. usurperen
   (ww) - het blijft stelen
4. usurperen
   1) Inlijven 2) Overweldigen 3) Toe-eigenen 4) Veroveren 5) Wederrechtelijk bezetten 6) Wederrechtelijk in bezit nemen 7) Zich aanmatigen

De minister-presidenten van de deelstaten praatten vorige week over deze bevoegheden die weinig of geen rechtsgrond hebben, maar toch als aanvaard worden aangenomen. Op de radio zochten ze naar een andere naam, om meer duidelijkheid te scheppen: onbevoegde bevoegheden, ontwenningsbevoegheden volgens politicoloog Dave Sinardet een mooi woord omdat het beschrijft hoe de federale regering zich voelt nu ze deze bevoegheden naar de regio's moeten overhevelen.
Federaal Gefinancieerde Gewestbevoegdheden kan ook dienen omdat het bevoegheden zijn die bij de regio's liggen, of niet, en toch nog federaal betaald worden, of niet...juist deze term legt het beste uit hoe de minister-presidenten en Di Rupo zich nu voelen.


Vis noch Vlees, vrijdagmenu.

De Federale regering moet besparen, dat wordt in alle financiele kranten en op de Europese banken geroepen. In deze tijd van overschrijven van bevoegheden, komt dit mooi uit. Als de Federale regering 250 milj wil schrappen, zoeken zij dat juist in de portefeuilles van de bevoegdheden de regio's zo graag willen hebben. Uiteraard legt dat op die regio's een extra druk. Deze bevoegheden liggen bij de regio's maar worden of 'werden' nog betaald door de Federale Overheid, zoals grootstedenbeleid, gezondheidscampagnes... Een duidelijke lijst heeft Di Rupo nog niet vrijgegeven.

Nu de deelstaten meer bevoegdheid krijgen en een federale staat zich meer en meer aftekent, is het gezag van de Minister-presidenten ook usurperend tov de Premier van het land. Sinds Di Rupo Premier is, wordt er meer overleg gepleegd met de vier deelstaten: de Brusselse, Waalse, Vlaamse en Duitse minister-presidenten zakken geregeld af naar de ambstwoning van Di Rupo. Zeker in het vinden van besparingen en extra geld om het staatstekort in te binden, werken de heren (spijtig genoeg allemaal heren) nauwer samen dan voorheen. Besparing van de FO betekent meer uitgave van de RO (regionale overheden), onkosten verdwijnen niet, ze worden wel verschoven. Maar daar staat dan weer tegenover dat ook de inkomsten verschuiven, of dat zou toch zo op het menu staan.