Zuid Soedan is nu officieel onafhankelijk. Er is een nieuw land geboren. Zij weg naar vrijheid is niet over rozen gegaan en het is nog de vraag of er zelfs madeliefjes in de knop staan om open te bloeien. De kogels en de hardnekkige tegenstand vliegen over de grenzen heen. Het is nu aan de Zuid Soedanese regering om orde op zaken te stellen en zich te laten gelden. Het is niet alleen optreden tegen de regering van Noord Soedan, ook inwendig moeten ze met verschillende stammen tot een vergelijk komen. Hopelijk krijgt Zuid Soedan een eerlijke kans. De onderlinge strijd tussen de stammen werden jaren lang aangewakkerd door de regering van Noord Soedan om zo het zuiden onder de knoet te houden. Deze druk valt weg, en het kan wel eens zijn dat ze elkaar zouden kunnen vinden om hun land samen uit te bouwen.
Financiële middelen hebben ze wel, het nieuwe land zou dadelijk een olielandje kunnen worden, hiervoor hebben ze de logistiek van het noorden nodig, een symbiose die wel eens vrede tussen de twee zou kunnen brengen. Veel van 'zou kunnen'. Toch is het goede nieuws dat het mogelijk is.
Er zijn nog andere veranderingen die goed nieuws zijn. De onafhankelijkheid zou de uitbouw van het onderwijs en de gezondheidszorg verbeteren. Het Zuiden werd steeds stiefmoederlijk behandeld door de regering in het Noorden, ook in de strategie om ze dom en gehoorzaam te houden. De eerste taak van de nieuwe regering van het nieuwe land is de verbetering van het onderwijs en de gezondheidszorg. Met het geld van de olie is er genoeg budget. Er zijn reeds plannen om nieuwe hospitaals te bouwen in afgelegen regio's. Nu is het nog zo dat op verschillende plaatsen de mensen tot 500 km moeten reizen voor ze het eerste ziekenhuis tegenkomen. Zuid-Soedan heeft de hoogste kind- en moedersterfte van de wereld. Van de 100.000 geboortes sterven er 2054 vrouwen. Van de 1000 kinderen die geboren worden, sterven er 102. De WHO zegt dat dit komt door de slechte distributie van de medische zorg. De eerste uitdaging van de nieuwe regering is dus werk maken van een degelijke gezondheidszorg.
De vrouwenorganisatie in Zuid Soedan is blij met de onafhankelijkheid. “Nu kunnen we eindelijk werk maken van een medische verspreiding in ons land. Er moet nu dadelijk werk gemaakt worden van 'vliegende dokters' en ziekenhuizen moeten gebouwd worden. Ik ben zo blij dat we het gehaald hebben en dat we nu het recht in eigen handen kunnen nemen.” Zegt Grace Joan, 26 en moeder van 5 kinderen, voorzitster van de vrouwenbeweging in haar regio, Zuid-Soedan. Dr. Olivia Lomoro, de secretaris van de minister van volksgezondheid van Zuid Soedan, is zich bewust van de grote uitdaging en is reeds bezig om deze toestand in kaart te brengen. Vooral preventie wil ze voorrang geven, preventief optreden tegen malaria, longontstekingen en diarree. Ook de ondervoede regio's wil ze in kaart brengen.
“De laatste 5 jaar, na de ondertekening van het vredesakkoord tussen Noord en Zuid Soedan, is de locale regering reeds begonnen om de gezonheidswerkers een staatsloon te geven. De regering is toen ook begonnen om essentiele medicatie te verdelen in de achtergestelde regio's. Vorige maand hadden we ons eerste medische symposium om de koppen van de verschillende sectoren die werken rond gezondheid bij elkaar te steken.” dit aldus Dr. Lomoro.
De prijzen van de medicatie is ook een probleem. Mensen kopen liever eten dan medicatie, zegt een plaatselijke apotheker in Juba. Lomoro verzekert dat er vlug in samenwerking met de WHO (Wereld Gezondheidsorganisatie) een training komt om meer personeel op te leiden. Vooral dokters en verplegend personeel is er nodig. Lomoro zegt dat er zo vlug mogelijk op dit gebied een verbetering merkbaar zal zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten