Het IMF heeft een nieuwe leidster. De Franse Christine die getraind is in New York tot harde tante. Het zal niet zo makkelijk zijn om haar van haar troon te stoten, als ijskoningin kent ze al de knepen van het vak. Maar voor Griekenland heeft ze over haar hart gestreken, eigenlijk is dat niet haar verdienste, want het IMF beslist steeds in totale vergadering. Ze hadden Lagarde zelf niet nodig om de laatste beslissing te nemen, toch wilden verschillende groepen haar vlug aan het roer, zodat DSK niet meer kon terugkomen. De beslissing om Griekenland wederom te helpen met 3.2 biljoen euro was eigenlijk reeds genomen voor Lagarde op haar stoeltje zat. Het zat eigenlijk in het hulpplan vervat dat eerder beslist werd, maar nu wordt het min of meer als nieuwe maatregel verkocht aan de publieke opinie. Het is goed nieuws dat Europa zich solidair opstelt naar zijn leden toe. Dat is nl. de kern van heel het Europa-gedoe. Samen uit, samen thuis, samen sterk.
Lagarde zegt dat de hulp al vruchten heeft afgeworpen, maar dat er toch nog hervormingen nodig zijn. Ze hoopt ook dat door deze hulp private kredietverleners terug naar Griekenland zouden afzakken. Het is alleen door deze laatste dat een land er terug boven op geraakt: door buitenlandse investeringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten