Poppen in Brussel

Toone is een Belgische versie van Tony, Engelse poppenspelers. Dit poppentheater viert reeds 9 generaties furore in Brussel. Zij baseren zich op de Britse Kerstmis pantomime en de Italiaanse Commedia dell'arte.
Nicolas Geal, de Toone VIII is de directeur van de productie van de Kerstverhalen.  Het wordt gebracht in het sappige Brussels dialect met verrassende humor. In het centrum van Brussel in een kelder uit de 17de eeuw voert Toone zijn poppen ten tonele in het Koninklijke Toone Theater. Het publiek gaat van 7 tot 97 jaar. Zij kunnen de capriolen van de houten poppen bewonderen met een lach en een traan.


Dit poppentheater wordt deze week geprezen in The Guardian. Zij loven de productie die vanaf 3 januari in premiere gaat.
Het poppentheater in deze vorm is gegroeid in de 16de eeuw toen Spanje elke vorm van menselijk theater verbood in onze regio. Toneelmakers lieten toen de houten poppen hun verhaal doen en het ging vooral over maatschappelijke kritiek. Nog steeds is de boosdoener een spaanse pop, Herod. In zijn Spaanse outfit terroriseert hij al de andere poppen die tegen hem in het verweer gaan met hun folcloristische grappen. 'Een goede poppenspeler is een echte acteur,' zegt Jose Geal, een van de Toone's.

De Geal's, vader en zoon, zijn ook linguisten. Naast hun Belgisch Frans geven zij ook voorstellingen in het Engels, Duits en Nederlands. Zij houden toers van Moscou tot Kuala Lumpur. In elke uithoek van de wereld wordt hun humor, hun slagzinnen en hun manier om de poppen hun boodschap over te dragen, gesmaakt. Na de Kerstverhalen, sluit Toone en komen ze in juni terug met de verhalen van de 'slag van Waterloo' om de 200-jarige verjaardag van de overwinning tegen Napoleon te vieren.