Als men alleen nog maar het kostprijsje bekijkt van de vervuiling in de gezondheid, kan men reeds op een besparing rekenen van meer dan 500 biljoen euro per jaar rond 2030. Er zijn onderzoeken die uitwijzen dat men deze besparing reeds op kortere termijn kan bereiken door energie efficientere maatregelen te nemen.
In de strijd om de energie zijn er de afgelopen 10 jaar spelers bijgekomen. Daarvoor had men de fossiele brandstof, de OPEC landen, en de electrische centrales en daarmee was de kous af. Tegenwoordig hebben we de windmolenparken en de zonnenpanelen die een graantje willen meepikken. Nu er ook nog het Schaliengas is bijgekomen, is de markt nog meer open getrokken. De OPEC landen krijgen het benauwd. Zij zagen de prijsverlaging als een middel om de productie van schaliengas tegen te gaan. Deze ontginning is duurder dan een vat olie op te pompen. Ook zien ze in de verdeling van energiebronnen, een manier om hun reserves te rekken. Zij zijn niet helemaal tegen de alternatieven, als ze gelijke of mindere partners blijven.
Deze alternatieve energiebronnen zijn voor de arbeidsmarkt ook een zegen. Zij creeerden heel wat nieuwe jobs en een economische groei. Dit zou zelfs een evenaring zijn van de fossiele energiemarkt. Er zouden in 2013 6 miljoen mensen direct werkzaam zijn in de duurzame energiemarkt, terwijl er 7 miljoen globaal werkzaam zijn in de gewone energiemarkt. Men kan dit cijfer nog optrekken tot 16 miljoen wereldwijd in 2030.
In Lima werd het laatste klimaatsverandering congres gehouden. Daar werd onderhandeld over een carbon-vrije toekomst. De weg zonder fossiele brandstof werd daar voor het eerst afgetast. De aanloop naar Lima werd getekend door het krachtsvertoon van de OPEC met de verlaging van de olieprijs en de inslag op de economie. Toch gingen de besprekingen in de andere richting en werden de neuzen allemaal in de richting van alternatieve energie gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten