Bold, Phelps en onze Belgen schreven geschiedenis.
Bold volbracht zijn triple, de Belgische hockeymannen werden nieuwe helden, Thiam een jonge deerne is opgestaan, een mooi voorbeeld voor elke Belgische sportieveling, de zwemmers gingen van schoolslag naar finale!
Na de sportprestaties heeft ook het publiek een grens verlegd. Brazilie wijst ons de weg naar het algemene voetbalpubliek: populisme in de sport, een nieuwe wending in Zuid-Amerika. Applaus tijdens ongepaste momenten, boe-geroep, racisme, seksisme... heel de klerenkast werd opengetrokken.
Er waren aanvaringen en incidenten zoals met de Franse atleet Renaud Lavillenie, die nipt verloor tegen de Braziliaan Thiago Braz in het hoogspringen. Het boe-geroep hield hem duidelijk uit zijn concentratie en zelfs tijdens het uitreiken van de medaille werd hij uitgejoeld. Hij beet scherp van zich af en moest zijn excuses aanbieden. Toch zat ook de Olympische voorzitter Bach ermee in zijn maag.
Andere schermutselingen tussen arm en rijk Brazilie, man en vrouw, en vooral ook politieke tegenstellingen. De President van Brazilie liet zich op de spelen niet meer zien. Het boe-geroep was te storend de eerste dag van zijn aanwezigheid. Ook tussen de Zuid-Amerikaanse landen onderling werd de politiek uitgespeeld: Argentinie en Brazilie belaagden elkaar met het Falkland conflict.
Deze spelen zijn de eerste in Zuid-Amerika na 1968 in Latijns-Amerika. Het Latijnse publiek is anders. Een latino wordt omschreven als een heethoofd en passionele mens. Is dit de reden dat het publiek vaak storend werkt? Of spelen er andere elementen mee?En toch zijn er sporters die aangenaam, verrast waren met het enthousiaste publiek. De Spaanse pingpong speelster vond het wel storend omdat het lawaai opwelde bij haar concentratie momenten en niet wanneer de Braziliaanse moest serveren. 'In China maken ze ook veel lawaai, maar nooit tegen een rivaal,' zei Galia Dvorak na de moeizame match.
De hockeyspelers waren dan weer blij. Zij spelen nooit voor een groot publiek, even waande ze zich grote voetbalsterren. Het is een belevenis.
Het publiek in Brazilie had ook geen genade voor valsspelers. De eerste keer in de Olympische geschiedenis dat doping zo openlijk werd afgestraft. Het hoort er stilaan niet meer bij, gelukkig.
Arbiters deden er alles aan om het publiek onder controle te krijgen. Bij de tennismatchen was het vaak onbegonnen werk. Dit tennispubliek kennen we reeds van de Davisbeker in Argentinie. Ook daar lijkt het meer op een voetbalmatch. Juca Kfouri, de sportspecialist van de BBC Mundo, was hard voor het Zuid-Amerikaans publiek: 'ze hebben geen opvoeding meer. Boe-roepen tegen een hoogspringer, net voor hij moet springen, is er over. Dat is een genadesteek en het publiek van het atletisme weet dat.'
'Dit is een voetbalpubliek,' zei hij meermaals tijdens zijn commentaar.
Echt op de vuist gaan, was er dan veel minder bij. Naast de paar schermutselingen door politieke uitdagingen zoals de Falksland tussen Brazilie en Argentinie, bleef het rustig. En de politie van Rio zelf zei dat het geweld en de agresiviteit zeker niet werd overgedragen naar de stad, buiten de Olympische muren. Op het openbaar transport en in de bars bleef het zeer kalm en ging het er sportief aan toe.
Als we het cijfer van politie optredens leggen naast die van de Europacup 2016, zou Europa rood van schaamte moeten worden, zegt Andy Miah van de universiteit van Salford, expert in de Olympische Spelen. maurice Murad,socioloog van de Universiteit Salgado de Oliveira in Rio sprak zich uit over het publiek als een passioneel publiek dat zich laat meeslepen door het moment, maar daarna vooral feest wil vieren! En dat bewezen ze in de straten van Rio
Geen opmerkingen:
Een reactie posten