Emigreren, winnen en verliezen

Er wonen heel wat Belgen buiten Belgie, net zoals er heel veel Nederlanders het ook elders opzoeken. Wat? Geluk, vrijheid, uitdagingen, werk...

Deze migratie 'gemeenschap' wordt door vele facebookpaginas ondersteund en bij elkaar gebracht. Zelfs zo dat er vaak heel wat speciale raadgevingen nodig zijn en gevraagd worden. Dat bracht een paar Nederlandse advocaten op een idee. Deze week starten ze in Zurich, Zwitserland, een ONG voor Nederlanders buiten de Nationale grenzen.

De organisatie is gestart door Eelco Keij en anderen, hun idee is om de Nederlandse migranten in spe en de reeds geemigreerde Nederlander wettelijk bij te staan. In Belgie hebben we daar als ONG VIW voor langs Vlaamse kant en de organisatie UFBE langs Waalse kant.

Zij schatten dat er tussen de 700.000 en de 1.2 miljoen Nederlanders buiten de grenzen wonen. Om daar een beter beeld van te hebben, willen ze een database aanleggen. Een vereiste om als drukkingsgroep vat op je rechten te krijgen. 

Wat bij de Nederlandse migrant vooral speelt is de optie van de dubbele nationaliteit. Een paar jaar geleden in Belgie ingevoerd, net toen Nederland er aan dacht om deze optie af te schaffen. Ook liggen de punten stemmen voor eigen land, pensioen, ziekenkas en Nederlands onderwijs gevoelig. Net zoals het bij de Belgen het geval is. 

Keij woonde 9 jaar in New York, hij kent de kleine kantjes van de ambassade en het consulaat zeer goed. Hij schreef in 2014 het manifest: 'Fortunate Connections' over de politieke en economische troeven van de Nederlander die buiten de Nationale grenzen woont en werkt. 'Op verschillende manieren kan de Nederlandse regering terugvallen op Nederlanders in andere landen. Toch werken ze er aan om deze mensen als tweederangs burgers te klasseren en ze respectloos te behandelen en ze zelfs te negeren,' zegt Keij tijdens de voorstelling van deze nieuwe ONG.

'De meeste Europese landen respecteren een dubbele nationaliteit, terwijl Nederland het juist wil terugschroeven samen met Oostenrijk, een principe dat totaal indruist tegen de focus van de 21ste eeuw'. De reden, volgens Keij, is te zoeken in de angst bij verkiezingen. Tweedelig, omdat ze denken dat Nederlanders buiten Nederland geen voeling meer hebben met wat er politiek, economisch en sociaal speelt in eigen land, en ten tweede omdat de lobby organisaties geen basis hebben buiten Nederland. 

Net als Nederland is ook Vlaanderen en Wallonie (VIW en UFBE) vragende partij voor een politiek bureau voor burgers die elders wonen. Als je ziet dat er, alleen in Nederland al, 4 topt 7% van de bevolking buiten de landsgrenzen woont, dit zeker een belangrijk item is. Belgie staat in dit geval al iets verder dan Nederland. VIW, Vlamingen in de Wereld werkt al 50 jaar als lobby partij tussen de Belgische en Vlaamse regering en de Belgen buiten de landsgrenzen. Net zoals het UFBE voor Wallonie. Het is dus de hoogste tijd dat ook Nederland deze werkwijze onderschept. Portugal, Frankrijk en andere landen, hebben zelfs een parlementsafgevaardigde voor hun buitenlandse burgers. Een gedachte dat bij VIW ook reeds een paar jaar leeft.