Klimaat gaat in lucht op

Met de kunstige klimaattop in Antwerpen, ISWA'15, en de klimaatweek in New York, gaat het de redactie niet voorbij dat we nog tevaak de vinger wijzen naar: hij wast... Niet ik.
Al jaren schreeuwt de wereld dat de CO2-uitstoot in China vreselijk hoog is en dat de Chinesen de wereldovereenkomst niet willen tekenen. Rusland en USA zijn er ook niet voor. Zij voelen de wereld al aankomen: productiebeperking. Iets dat economisch niet meer te verdedigen is. Op korte termijn, hoor ik je al denken en gelijk heb je.
Op lange termijn is een productie beperking wel degelijk te verdedigen. Zelfs het enigste alternatief, wordt er gefluisterd in de duurzame wandelgangen. Maar we dwalen af, het ging over China.
De CO2 uitstoot is daar niet eens zo hoog als iedereen ons wil doen geloven. Het tijdschrift Nature schrijft dat de CO2 uitstoot in China heel wat lager ligt dan gedacht: in 2013 lag de uitstoot 14 procent lager dan schattingen van de Chinese overheid zelf. Het onderzoek werd geleid door verschillende onderzoekers.

'Aan het begin van het onderzoek verwachtten we dat de uitstoot juist hoger zou zijn dan de bestaande schattingen', zegt Zhu Liu, ecoloog aan de Universiteit van Harvard en hoofdauteur van de studie. 'We zijn zeer verrast.'

Het blijven hoge waardes, en toch geeft dit aan dat ze moeite doen om er een betere wereld van te maken, als is het alleen om lucht te doen.

De verbetering van de CO2 uitstoot heeft te maken met het gebruiken van minder kwaliteitskolen. China verbruikt de laatste jaren meer kolen voor hun energieproductie. Kolen van eigen bodem en dit is kwalitatief minder. Lage kwaliteit kolen stoten minder CO2 gas uit. Ook komen deze kolen uit de lokale markt, en is het transport nodig voor energieproductie gedaald.
In juli diende China zijn nationale klimaatdoelstellingen in bij de Verenigde Naties. Reductie CO2 is een prioriteit. Tot de Chinese plannen behoren reductie van de CO2-intensiteit van 60 tot 65 procent ten opzichte van het niveau in 2005, een piekemissie rond het jaar 2030 en groei van duurzame energie in de energiemix met 20 procent voor 2030. De beloften zijn onderdeel van de zogenoemde Intended Nationally Determined Contribution (INDC), een nationaal bepaalde doelstelling die elk land moet indienen voorafgaand aan de Klimaattop in december in Parijs (COP21).