Natuur versus de mens

Genetisch gemanipuleerde planten, we worden er een beetje kregelig van. Met argwaan bekijken we onze voedselketen en nu is zelfs de pure natuur, niet meer zo puur. De mens is een meester in manipulatie, onze natuur moet er al eeuwen aan geloven. Nu zetten we ze helemaal naar onze hand. Een project dat loopt in samenwerking met de Gentse Universiteit samen met de Unif van Standford maakt duidelijk dat we bomen kunnen veranderen naar onze noden. Genetisch gemanipuleerde populieren, ze staan bij bosjes in Gent. Deze week maakte het Global Climate and Energy Project van beide universiteiten bekend dat deze bomen een zegen zijn voor biobrandstof, bioplastics en papier. Deze genetisch gewijzigde populieren bevatten minder lignine, waardoor het populierenhout op een efficiëntere manier kan verwerkt worden. ‘Deze fundamentele ontdekking heeft een alternatieve manier van lignine productie in planten bloot gelegd en biedt het potentieel om de efficiëntie van biomassa naar energie-omzetting sterk te verhogen’, zegt Sally M. Benson verbonden aan de Universiteit van Stanford en directeur van het ‘Global Climate and Energy Project’.
Benson ontdekte in de modelplant Arabidopsis thaliana of de populaire naam, zandraket, een lijn in de productie van Lignine in planten. Deze stof heeft vooral een invloed op de ontwikkeling van stengelweefsel. Het gen met Lignine zet cellulose om in glucose. Zij drijven dit proces op van 18% naar 78%, een serieuze verandering. Deze kennis willen ze vooral toepassen op hout en grassoorten die gebruikt worden voor energie of grondstoffen voor de papier en cellulose industrie.
Lignine is een mooie naam voor houtstof. Deze chemische stof komt voor in de celwand. Het is de meest voorkomende organische stof op aarde na cellulose. De sterkte van het hout is afhankelijk van de interactie tussen cellulose en lignine. De lignine in het hout voor papier (eucalyptus, populier) wordt verwijderd. Daarna wordt van de lignine-vrije pulp papier gemaakt. Lignine wordt later verwerkt als lijm, linoleum en karton.


Dat de mens slim is, hoeft geen uitleg. Dat de natuur zijn weg verder zet en zich niet teveel aantrekt van het menselijk ingrijpen, al evenmin. Al jaren heerst er een CO2-hetze. Het ligt aan de auto’s, aan de verwarming van onze woningen, airco, en industriële ovens en elektriciteitsverbruik, verbranden van brandstoffen enzo. Al gauw bleek dat ook de natuur CO2 vrijgeeft. En dat moest vooral aan banden worden gelegd. Nu blijkt dat veel van deze maatregelen de natuur juist helpt om meer CO2 de lucht in te ademen. Het goede nieuws is dat de mensen hun daden blijven evalueren en leren uit hun fouten. Dat vragen de wetenschappers van Amsterdam en Duitsland.
Door de afbraak van Lignine in de natuur komt CO2 vrij. De micro-organismen die deze harde stof ontbinden, halen hun energie uit het makkelijker te ontbinden materiaal zoals bladgrond en sprokkelhout. Hoe meer zacht materiaal er voorhanden is, hoe meer lignine wordt omgezet in glucose en CO2, en dat is juist wat men niet verwachtte. De akkerbouw is verplicht om oogstafval te vermengen met de grond, zodat de micro-organisme zich zouden storten op dit oogstafval en niet op de lignine, maar het is juist door de extra energie boost van dit oogstafval dat de micro-organismen meer lignine kunnen omzetten. De natuur is mooi en niet dom.  De truk om voor elke vliegreis een boompje te planten is mooi, maar is maar een deel van de oplossing.

.

De toename van de kracht van een bos als CO₂-spons is daarom niet alleen afhankelijk van de snelheid waarmee nieuwe bomen worden aangeplant, maar ook van de snelheid waarmee het plantenafval in de bodem wordt afgebroken.

Bron:

• Klotzbücher e.a. A new conceptual model for the fate of lignin in decomposing plant litter Ecology (2011), in press [doi:10.1890/10-1307.1]