Water naar de zee

Op het festival het Open Doek in Turhnout, won de Argentijnse film "El agua del fin del mundo" de canvasprijs. Deze prijs geeft een ticket om de film te vertonen in Canvas en 15.000 euro. In 1992 begint schuchter een Turnhouts initiatief met een 'Focus op het Zuiden'. Het is een filmfestivalletje dat vier avonden 8 films laat zien van het Zuiden. Het had succes en de organisatoren willen het nog eens overdoen. Nu is Open Doek aan zijn 19de editie toe en is het een filmfeest van 10 dagen met meer dan 100 films. Ze rekenen nu in Turnhout op 50.000 bezoekers en wat belangrijk is voor Open Doek, ook op 25.000 scholieren. Filmeducatie is een van hun stokpaardjes. Ze willen terug de film op de schoolbanken krijgen. Zij werken samen met Tilburg en Lier en in de Vlaamse scholen. Zij ondersteunen het DVD beleid in de bibliotheken. Het ganse jaar door geven ze films op dinsdagavond in Utopolis en ze staan open voor samenwerkingen met buurten en wijken, bibliotheken, organisaties of projecten in openlucht.
Er is steeds een Canvasprijs verbonden aan de beste filmdebuut, die dit jaar naar een Argentijnse film gaat. El agua del fin del mundo (het water op het einde van de wereld) is een gevoelige film over twee zussen. Adri is ongeneeslijk ziek en heeft als laatste wens hun arme wijk in Buenos Aires te ontvluchten naar Ushuaia. Op deze plek aan het einde van de wereld wil ze haar laatste dagen doorbrengen. Geld is er niet en Laura doet er alles aan om de wens van haar zus te vervullen. Een aantrekkelijke alcoholist en accordeonist mengt zich in heel de zaak en maakt alles nog wat ingewikkelder.

“El agua del fin del mundo” van Paula Rodriguez vertelt het verhaal van twee zussen die in moeilijke omstandigheden trachten te overleven in Buenos Aires. Laura zorgt voor het inkomen door in een pizzeria te werken. Haar zus Adriana lijdt aan een terminale ziekte en wil voor ze dood gaat graag een keer naar Ushuaia.
“De film verzakt niet in miserabilisme, maar trekt zich integendeel op aan de zusterliefde die op subtiele wijze wordt geanalyseerd”, aldus juryvoorzitter Frieda van Wijck. “Er wordt ook complexloos en heel natuurlijk geacteerd in de film.”

De Argentijnse filmindustrie draait op volle toeren, ook al is crisis troef in dat land. Hun sterke kanten zijn de scripts en hun natuurlijk acteurtalent. Zet een leek voor de camera en je krijgt een vast verhaal in je lens. Argentijnen spelen theater en cinema op elke hoek van de straat. Het zit in hun bloed om van een melodrama een humoristische prent te maken. El agua del fin del mundo is hier geen uitzondering op. De film heeft alle ingredienten om er een cinema noir van te maken, terwijl het een positieve boodschap brengt met een drama-humoristisch tintje. 

Paula Siero, een succesvol actrice in Argentinië, maakt haar speelfilmdebuut met een verhaal dat af is en er sterk staat. El agua del fin del mundo is allesbehalve een latijns drama. Sterk, energiek geacteerd door de hele cast en met effectief camerawerk, is het resultaat een overtuigend psychologisch drama waarin liefde, afkeer, boosheid en begrip tot één emotie samenvloeien. Facundo Arana is op het Belgische scherm reeds bekend van zijn rol in de soapserie een paar jaar geleden, 'Sos mi vida'.