De
Europese commissaris voor competentie Margrethe, is geboren in 1962 en
is een van de spilfiguren in de Europese gemeenschap. Ze komt uit een
Luthernest en werd op naar 30 minister in de Deense regering. Zij breit
niet alleen olifantjes, zij jaagt er ook op en dit in de vorm van
Gazprom en Google. Twee bedrijven die reeds weten dat Margrethe een
dikke huid heeft, geen rancune en een goed geheugen. In de top van
Europa is zij een raar eendje. Ze rijdt in Brussel rond met de fiets,
bijt zich vast in dossiers waar ze een flair van gemeenschapsonrecht
bespeurt. Een feministe met stijl, cosmopolitaanse schone, open en
communicatief. Ze houdt van vogels, en daardoor ook fanatiek van
Twitter. Haar grootvader stichtte de politieke partij in Denemarken die
nu als Sociaalliberaal op Scandinavische leest kan genoemd worden. Ze is
gelukkig getrouwd, in de zin van 'getrouwd en gelukkig' zoals ze zelf
zegt. Haar vaarwater is economie financien en gezond samenleven.
Laatst
bij een informeel etentje in Brussel met de Griekse 'joviale'
delegatie, vroeg ze als apero-opener: 'Vertel me wie jullie zijn en niet
in de zin van wat je beroep is of voor wie jullie werken, wel wat je
verwacht van het leven en wat jullie echt naar Brussel brengt.' Ze lijkt
een ijzeren dame, maar als ze je haar olifantje overhandigt, smelt je
voor haar flair en eerlijke charme. Vertelt Joaquin Almunia, een
lobbyist
in Brussel. Verstager kan je niet in een box kwijt. Ze is multifunctioneel en altijd verrassend. Haar breinaalden zijn niet haar wapen, de kleine gekleurde olifantjes, daarentegen spreken voor haar kracht, zelfvertrouwen en onovertrefbare doorzettingsvermogen.
in Brussel. Verstager kan je niet in een box kwijt. Ze is multifunctioneel en altijd verrassend. Haar breinaalden zijn niet haar wapen, de kleine gekleurde olifantjes, daarentegen spreken voor haar kracht, zelfvertrouwen en onovertrefbare doorzettingsvermogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten