Van je leven je handeslmerk maken

De arbeidsmarkt is verzadigd. Het werklooscijfer ligt hoog en gevoelig in heel de wereld. Iniciatief nemen, creatief en flexibel zijn is de boodschap voor werkzoekende. Als je je aanbiedt bij een werkgever en hem kan uitleggen welke meerwaarde jou loon geeft aan zijn bedrijf, heb je reeds een voet binnen.

Als 1 vlieg in verschillende oren zoemt, wordt het een collectief gevoel, als daarna een filosoof dit gezoem overneemt, wordt het een waarheid. Op dit moment zoemt er op de globale werkvloer een collectief gevoel van eigenwaarde, zelf opkomen voor je loon, eigen werk creeeren.

Van de economisch ontwikkelde landen tot de groeilanden die nog in het slijk ploeteren, hoort men de kreet van de ondernemer. Is het een mode om je eigen ondernemer te worden of is het een noodzaak om uit de economische impasse te geraken?

Mariano Meyer, ondernemersraad in Buenos Aires, spreekt over verschillende economische redenen om als land of als grootstad de kleine ondernemer te steunen. 'Deze creatieve mensen hebben veel talent en capaciteiten. Als maatschappij moet men dit ondersteunen. Als ik de migranten uit Europa hier op mijn kantoor zie passeren, weet ik dat het in Europa heel moeilijk en versmachtend is om je eigen kapitaal te halen uit je eigen talent. Hier is een 'american dream' nog steeds mogelijk.'
Lucio Castro, directreur van het ministerie van ontwikkeling en industrie, is ook blij met de buitenlandse ondernemers die naar Argentinie trekken. 'Zij dragen hun steentje bij, bij het BNP. Voor Argentinie was het altijd een uitdaging om de ondernemer een plaats in de maatschappij te geven. Het zijn deze kleine ondernemingen die werk voorzien en de markt eweging zetten.'
Kleine zelfstandige ondernemers geven zuurstof in de vaste klei van elk vastgeroest land. Ook in Belgie proberen mensen hun eigen werk te creeeren. Dit is heel wat moeilijker dan in groeilanden, en toch vindt men nog moedige Belgen.
In het tijdschrift Wired van Silicon Valley, de wieg van het gen 'ondernemer', stond vorige week een artikel over het feit dat ondernemers niet geboren worden, er is zeker wel een programma om ze te creeren. De ondernemer is een symbool van het Neoliberalisme, hoort men in sociale hoek. Het ondernemerschap is inderdaad de eenzame held uit een Amerikaanse film. Hij past in een flexibele economie uit de jaren 90. Zou hij in deze 21ste eeuw nog een plaats en toekomst hebben? Zeker en vast, vindt Vargas, economische in Argentinie. De nieuwe ondernemer zorgt niet alleen voor zichzelf, hij kan alleen groeien in een micro-klimaat waar een symbiose is. Hij geeft zuurstof aan een markt die er verstijfd bijligt in deze tijden van crisis.
Dat de ondernemer nog steeds de rijke zakenman wordt, is zelfs niet meer aan de orde. Werken, zin geven aan je talenten en je brood verbienden met je hobby, dat zijn de eerste verlangens van de nieuwe ondernemer. Velen nemen een risico, verlaten hun duurverdiende carriere in een multinational en openen een surfwinkeltje, beginnen een jogaschool, een knutselhoek voor mannen. Je kan het zo gek niet bedenken waar grijze advocaten of zombie boekhouders plots mee afkomen. Van je leven je handelsmerk maken, wat is er mooier?