De minister van cultuur van de stad Buenos Aires, Hernan Lombardi, gaf zondag de prijzen aan de winnaars. "Dit jaar was het een topjaar voor BAFICI, 500 films werden in verschillende wijken van de stad vertoond. De drempel om films te bekijken was nog nooit zo laag. De gratise eventen overstegen de betalende. Dit festival is een dubbele opsteker voor de filmwereld in ons land. Het festival vindt zichzelf steeds weer uit. Ook dit jaar was dat niet anders. Het is een groot filmfeest voor heel Latijns Amerika."
De directie en de programateurs werden extra in de bloemen gezet. Het is niet simpel om op twee weken tijd 500 films doorheen een miljoenenstad te vertonen. Veel gratis voorstellingen te geven en nog geld over te houden.
De winnaars worden later in het gewone cinemaverkeer gegeven in Buenos Aires, enkele gaan zelfs op wereldtoer. Hou dus je ogen open voor deze kwaliteitsproducties!
Beste Argentijnse film: Mienstras estoy cantando, terwijl ik zing, van Julian Montero Ciancio.
De film gaat over de wijk waar de redactie woont. Een gewone middenclasse wijk. Een van de veiligste van de stad, gewoon omdat ze door zakkenrollers en straatboefjes over het hoofd gezien wordt. Hier vind je nog de echte bakker, beenhouwer, de schoenmaker en de kapper. In deze film staat de kapper centraal. Een plaats waar er geroddeld wordt, moppen worden getapt, er wordt gezongen en zoals hier blijkt, gemusiceerd zoals de beste. Montero zet een kapper neer die eigenlijk rockzanger wil worden en het in zijn dromen ook is.Montero zet zo glashelder de wijkkapper neer zoals we hem kennen uit de Italiaanse film. Met electriciteit, energiek en een enorme dosis van sprankelende empatie. De camera van Montero snijdt recht door je ziel. Hij zet je in de plaats van zijn karakters. Een film van de bovenste plank.
BAFICITO
Dit festival is zo uniek voor zijn kinderluik dat een heus eigen festival heeft: BAFICITO. De premie van beste kinderfilm, what's in a name, is No sé Maria (Ik weet het niet Maria) van Rockero Reyes en Romina Cohn, Paula Grinzpan.
Een film van Rockero Reyes, een ex catcher, harde bolster en zacht hartje. Om den brode moet hij een dom figuurtje spelen op een verjaardagstreintje in een dorpje. Voor hem, de meest vernederende job. Tijdens zijn werk komt hij obstakels tegen, doch ervaart hij ontmoetingen met zeer emotionele kantjes.
De tweede prijs gaat naar La reina, de koningin.
Prijs voor de Rechten van de Mens
Dit luik is steeds prominent aanwezig tijdens het festival. ReMine, el ultimo movimiento obrero, De laatste arbeidersbeweging, een film van Marcos Martinez Merino (Spanje).
En : El cuarto desnudo, de naakte kamer, van Nuria Ibañez, Mexico.
Alan Vega, just a Million Dreams, vn Marie Losier, Frankrijk/USA, krijgt de vanguardia-prijs. Redemption van Miguel Gomes, Portugal, Frankrijk, Duitsland, Italie, wordt ook in deze kategorie vernoemd.
De Prijs der Prijzen gaat naar Manakamana van Stephanie Spray en pacho Velez, een film van de USA en Nepal. Heel speciaal, de moeite om eens uit je zetel te komen als ze deze film in je buurt spelen.
De winnaar beste film ever, werd gegeven aan de Argentijnse Zweedse Deense film: De Gouden kever van Alejo Moguillansky en Fiastina Sandlund.
Geen trailer beschikbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten