'Soms heb ik de indruk dat Europeanen de streek beter kennen dan de Argentijnen zelf. De meeste aanknopingspunten heb ik dan ook van Europese reizigers uit Patagonië gekregen. Zoals het verhaal van een Franse advocaat die Koning werd in Patagonië, of de Volga-migrant die uit heimwee naar de kou van zijn moederland, het gure Patagonië opzocht. Patagonië zit vol verhalen, tegenstrijdigheden, harde ongepolijste werkelijkheid. Het is nu nog steeds een streek waar niet iedereen zomaar kan emigreren. Het zelfmoord cijfer is enorm hoog en niemand vindt er een sociaal of antropologische reden voor. Het leven is er hard, Patagonië, het einde van de wereld, het einde of een nieuw begin.'Rein Remaut
Eindelijk een krant met alleen maar het goede nieuws van de wereld. Het kan zelfs objectief en hoeft niet eens naief te zijn.
zondag 30 september 2012
Patagonie
In het gouden spoor van Patagonië,
een boek over het mystieke Patagonië. Het onbekende stukje einde van de
wereld. Daar waar mensen en pinguïns vechten om te overleven. De
thuisbasis van de Argentijnse Presidente, het geliefde oord van mensen
op zoek naar desolate rust. Een stukje land van niemand. Van
emigranten ver van huis. Een eiland van rust in een koud en guur
klimaat. De thuisbasis van de walvis en de Patagonische gans.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten