'In het begin was dat gewoon recreatief', vertelt Peter. 'Maar ik begon steeds fanatieker te trainen. Ik maakte mijn studies af, maar vond de eerste zes maanden geen werk en begon steeds meer tijd in de sport te stoppen. Het is zo ver gegaan dat het rugby steeds moeilijker te combineren is geworden met een voltijdse job. Ik koos dan maar volop voor de sport.'
Met resultaat, want zijn team – de Flemish Lions – behoort tot de Europese top en is een outsider voor een paralympische medaille. Peter Genyn was er bij in Athene 2004, waar het nationaal rolstoelrugbyteam zesde werd. Op Europese kampioenschappen werd al goud (2009) en brons (2011) gehaald. In 2010 klom de Belgische rugbyploeg op tot de vierde plaats op de wereldranglijst.
'Een medaille op de Paralympische Spelen in Londen halen, zou fijn zijn', blikt Peter vooruit. 'De supporters zullen van groot belang zijn. En dan kunnen we vooruitblikken naar de Paralympische Spelen van Rio in 2016.'

Annick Sevenans, is te zien in dit mooie interview van Sporza. In April kon ik het hier (Buenos Aires) nog zien, nu heeft de VRT de mensen buiten de Belgische grenzen afgesneden van veel nieuwsprogramma's. Spijtig, maar de lezers in Belgie, kunnen dit interview dus wel zien:
Annick Sevenans op de zevende dag

Rolstoelrugby is een relatief jonge sport die in de jaren '70 in Canada ontwikkeld werd. Het is een sport voor mensen met beperkingen aan de vier ledematen en heeft een ruig en dynamisch karakter. Door de beperkingen aan de bovenste ledematen is het voor hen niet mogelijk om bv. rolstoelbasket te spelen. Rolstoelrugby is de enige ploegsport voor deze groep.