Het europese hof van de mensenrechten zegt dat de media de mensen niet op voorhand moet verwittigen als ze iets over hun persoonlijk leven gaan publiceren. Deze regel kwam er toen de voormalige baas van de F1, Max Mosley, een zaak tegen de pers won in het hoog gerechtshof in Engeland. Het Europese hof van de Mensenrechten volgt de rechter van Engeland dus niet. Zij zeggen dat de pers de mensen niet moet verwittigen. Dat betekent in de praktijk dat iedereen eigenlijk open en bloot gesteld wordt aan de goedwilligheid van de pers. Elk detail kan worden vermeld, later kan het dan wel aangevochten worden als een inbreuk op de privacy, maar dat neemt niet weg dat het reeds gepubliceerd is.
Dat geeft de pers wel een heel grote macht over publieke mensen. Uiteraard gaat de regel er van uit dat de pers professionele mensen zijn en geen aasgieren. Deze regel zegt echter niet dat er geen privacy-wet meer bestaat. Deze regels blijven nog steeds van kracht.
Het ligt nog altijd aan de mensen zelf of deze platvloerse pers een markt heeft of niet. Als er geen lezers zijn voor deze dingen, zullen de mensen van de pers er vlugger mee stoppen. Roddel is roddel en of je dat nu in een tijdschrift giet en het plots journalistiek wordt, verandert niets aan de zaak. Van ons gaat u in elk geval niet te weten komen met wie, hoe en hoe vaak Hilton naar de bakker gaat, ook gaat u hier niet lezen dat onze koffieboy deze morgen veel te laat op de koffie was, en oogwalletjes had. We onderzoeken de zaak intern verder, maar van ons zal u niet te horen krijgen dat hij een nieuw liefje heeft.
Het goede nieuws van deze regel is dat het zaakjes-doen rond deze roze artikels wordt ingedijkt. En verder hebben publieke figuren zich, net als iedereen, te houden aan het openbare fatsoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten