Cuba en de Verenigde Staten groeien een beetje dichter naar elkaar. Dat is goed nieuws uit 2015. De Argentijnse regering veranderde van populisme naar realisme, ook een goed nieuws item uit 2015. De Belgische regering, Charles Michel, zoekt zijn weg en vindt nieuwe vriendjes in Vlaanderen. Voor het Belgisch verhaal, niet slecht. Venezuela is er nog niet helemaal, maar de oppositie haalde toch al een slag thuis.
Maar de vraag blijft: 'wat eten we vandaag?'
We staken ons licht op bij de goednieuwsitems uit 2015 en steken van wal met Cuba. Een gevarieerde tafel serveren in Cuba lijkt me niet makkelijk, zeker niet na 50 jaar van embargo. Weinig internationale ingrediënten sijpelde de grens over. Nu de diplomatieke relatie tussen de Verenigde Staten is hersteld, kan er misschien wat leven in het menu komen.
Hoewel de culinaire kunst nu niet echt uit Noord Amerika komt. Toch concentreert de handel er zich wel. En de Amerikanen proberen een stukje van deze markt in Cuba mee te pikken. Er openden zich reeds een nieuwe generatie van restaurants in Havana. Sinds Raul Castro, de Cubaanse president, veranderingen aankondigde in 2011, groeide het toerisme en vonden heel wat Cubanen hun weg naar een zelfstandig zaakje in deze sector.
Paladares, kleine restaurants, ploppen op idyllische plaatsen uit de grond. Vaak is het vanuit de woonkamer dat Cubaanse koks achter hun fornuis kruipen. En hoe authentieker, hoe lover 4 tourists, zoals de Amerikanen het zo mooi kunnen zeggen. Naast de gezellige woonkamer restaurants, krijg je ook een nieuwe culinaire fusie, het heruitvinden van de Cubaanse schotel.
Cuba blijft een land waar de Cubanen het niet breed hebben. Ingevoerde producten zijn peperduur. En het is juist dat dat een mens zo creatief maakt: roeien met de riemen die je hebt. In dit geval: roeren met de spaanders die je vindt. De Cubaanse paladares schotelen de toeristen een gezonde en simpele gerechten voor, juist dat wat tegenwoordig 'in' is. Cubanen houden van eten en daarom houden ze ook van koken. Op de voedingsblog van Alain Guttierrez vinden we de 'smaak van Cuba'. Hij kleurt en geurt recepten met smakelijke anecdotes. In Cuba winkel je nog met coupons. De prijzen voor speciale producten zijn niet hoog, maar het is gelimiteerd. Je dagelijkse portie bijelkaar sprokkelen in Cuba is een avontuur. Als je vertrekt naar de markt, weet je nooit wat je zal vinden. 'Wat eten we vandaag' blijft een open vraag, tot je het aanbod van de dag aanschouwen kan.
1 receptje uit Gutierrez menu:
Gefrituurde koe, met hoog bezoek aan tafel: de Graaf Hernandez.
'Ik erfde van mijn moeder het kooktalent. Toen ik een puber was reisden mijn ouders veel voor hun werk. Ik bleef hangen in de keuken van oma. Zij was een zeer spaarzame vrouw, waardoor haar keuken vaak waterachtig was. Om goed te koken moet je kwistig zijn met kruiden. Smaakpapillen prikkel je niet met spaarcenten. Daarom nam ik de taak op mij om ons dagelijks potje te koken. Nu ik een gerespecteerde kookblogger ben, kan ik mijn held uitnodigien. Duque Hernandez (sportheld). Voor hem maak ik mijn lekkerste menu klaar: kip special, daarnaast een heerlijk mals varkentje of een lekkere kreeft, overgoten met een heerlijke pint.
Vaca Frita / Foto: Alain L. Gutiérrez Almeida
Vaca Frita
voor 4 personen
1 kg bouillonvlees
2 twee koffielepels lookpasta
2 uien
zout, citroen, 1/2 lepel olie
Kook het vlees gedurende een half uur in de prespot en hou van het vocht een halve tas bouillon over. Haal het vlees eruit en snij het in reepjes. Verhit een pan met olie, doe er de ui en de look bij. Laat de ui fruiten, goudgeel en doe er dan het citroensap over. Giet de bouillon in de pan en als het terug op temperatuur is, het vlees in reepjes. Laat dit alles een beetje stoven tot het bijna terug bakt, uitkoken van het bouillonsap.
Serveer het in uitgeholde avocado's, plet het advocadovlees met een vinaigrette en klaar is...jou eerste Cuban plate!
Vaca Frita / Foto: Alain L. Gutiérrez Almeida
Geen opmerkingen:
Een reactie posten