'Mijn haat heb je niet'

De jonge journalist Leiris verloor in de aanslag in Parijs, zijn vrouw. Hij blijft achter met een zoontje van 17 maanden. In een open brief schrijft hij aan de terroristen: “Vous n’aurez pas ma haine” (Mijn haat zal je niet hebben).

Vrijdagavond hebben jullie een leven genomen dat zeer speciaal was, de liefde van mijn leven, de moeder van mijn zoon, maar mijn haat zal je niet krijgen. Ik weet niet wie jullie zijn en wil het niet weten, jullie zijn dode zielen. Als de God voor wie jullie blindelings doden ons naar zijn beeltenis heeft geschapen, is elke kogel in het lichaam van mijn vrouw, een wonde in zijn hart. 

Toch zal ik jullie mijn haat niet schenken. Jullie hebben het zeker verdient, maar een antwoord van haat vol woede, is me verlagen naar het niveau van jullie onwetendheiddie van jullie maken wie jullie zijn. Jullie willen dat ik bang ben, dat ik mijn medeburgers met een scheef oog bekijk, dat ik mijn vrijheid opoffer voor veiligheid. Dit spel heb je verloren.

Deze morgen heb ik haar gezien. Wel, na de aanslag. Ze was nog even mooi als toen ze vrijdag vertrok voor een avondje uit. Nog even mooi als op het moment dat ik verliefd op haar werd. Natuurlijk ben ik kapot van woede, Deze kleine overwinning moet ik prijsgeven, maar het zal voor kort zijn. Ik weet dat ze me elke dag zal begeleiden en dat we elkaar zullen terugzien in het paradijs waar vrije zielen elkaar ontmoeten en waar jullie nooit toegelaten worden.

Mijn zoon en ik, zullen sterk zijn voor drie, sterker dan elk leger in de wereld. Ik ga geen tijd verliezen om jullie aan het kruis te nagelen, ik sta naast Melvil die wakker wordt van zijn siesta. Hij is 17 maanden oud, hij zal elke dag eten zoals altijd, we zullen spelen zoals we elke dag deden en hij zal opgroeien als een kleine jongen tot een man die vrij en gelukkig zal zijn. Want nee, onze haat zal je niet krijgen.
#Leiris