Openbaar vervoer is Cool

Terwijl de tegels uit de muren vriezen in Belgie, zit de redactie te puffen in Buenos Aires. De vochtige hitte drukt zwaar op ons denkvermogen. De rest van de stad zit te rillen aan de kust, waar de hittegolf niet is doorgedrongen. Een metro nemen in deze hitte is zelfmoord, wachten aan de bushalte in de brandende zon, vragen om huidproblemen. We kiezen dus voor het eerste openbaar vervoermiddel en kruipen zuchtend onder de grond. We horen de trein net arriveren in het station en spurten de laatste treden af om deze nog te halen, aangezien we iets te laat vertrokken zijn vanuit de kantoren. Om onze afspraak nog op tijd te halen, is een beetje haast geboden. Vanuit de wagon net voor de ingang klinkt vrolijke muziek, de ambiance nodigt ons uit om deze wagon te nemen, ook al zit hij redelijk vol. Een jonge staat in het midden dansend op zijn accordeon te tokkelen, naast hem staat een blonde deerne die vrolijke noten uit een viool laat ontsnappen. We kijken over de mensen heen en ons vermoede wordt bevestigd: School is Cool, Nele Paelinckx, is verantwoordelijk voor deze ambiance. De Argentijnen die normaal suffend in de warme metro voor zich uitstaren, kijken nu vrolijk op, wiegen aanstekelijk mee op de vrolijke muziek. Als Nele haar lied afrond, klinkt er een daverend applaus door de wagon. De accordeonist stelt haar voor als een groot artist uit Belgie. Als we Nele begroeten, vraagt hij aan ons om te bevestigen dat dit geen leugen is: uiteraard niet!
Nele Paelinckx trok die dag door de metro met een gitarist, maar nam van de gelegenheid gebruik om een deuntje of drie te spelen met de acordeonist die door het dolle heen was. Het is niet elke dag dat we vergast worden op een concert van de bovenste plank. Hoewel het nu vakantie is en de leerlingen van de muziekacademie de metro afschuimen om wat centen te verdienen om hun studies te betalen en tegelijkertijd om te oefenen. Toen we terugkwamen van onze afspraak, stond er een groepje de 4 jaargetijden van Vivaldi te spelen op een contrabas en een saxofoon, geweldig origineel, prachtig en verfrissend mooi in de doefe warmte van de metro. Buenos Aires verrast je steeds opnieuw, goednieuws raap je hier van de stratenstenen op.