Een staaltje Griekse marketing

Griekenland is in het offensief gestapt tegen de crisis. De internationale kranten staan vol van artikels over dit mythische land. Ze zijn heel verscheiden en zelfs interessant. Voor de crisis las je alleen Griekse recepten in bepaalde tijdschrift. Nu lezen we dat een Griekse wijn van een Grieks eiland je leven kan verlengen, de beste olijven van het schiereiland komen en de Grieken de weg naar het spaarboekje gevonden.
Ze zijn behoorlijk inventief om het land van Zeus en Plutos, macht en rijdkom hand in hand. Gelukkig lopen de zeven muze ook nog rond op de Olympus.
De eerste muze is : sparen. Na de voorlopige redding van Griekenland hebben de Grieken in totaal 8 milj euro gestort op hun bankrekeningen sinds juni 2012. Dit maakt nog maar 1/10de goed van het geld dat verdween uit het banksysteem sinds de crisis. Er moet dus nog een tandje worden bijgestoken. Alle begin is moeilijk, maar het is een begin.

De tweede muze : de export.

We hebben de Griekse olijf, tot in Argentinië bekend. Zij beweren wel dat die van hun beter zijn, maar dat is met alles zo, een bijna misplaatste automatisme van zelfbewustzijn, dit tussen haakjes.
De olijfboom was in het oude Griekenland de boom van de goden, gewijd aan Pallas Athene, de mooist godin van de Olympus. Athene zou Zeus deze boom geschonken hebben in een opbodwedstrijd voor het eiland Attica. Poseidon, god van de zee, tovert voor het eiland een paard voor Zeus. De olijfboom wint. Pallas was de godin van oorlog en vrede, het symbool dat de olijfboom nog steeds onder zijn schors draagt. Stoere oudheid, vruchten vol vitaliteit en diversiteit in zijn toepassingen. De vredesdijf heeft niet voor niets een olijftakje in haar snaveltje.

De derde muze: lang leven, zie deel II 20/1/2012