Argentijnse film, een kunst apart

De Argentijnse film kent een lange traditie en is thans een belangrijke speler in de Spaanse filmwereld. In de jaren 40-50 begon de film in Argentinië echt los te komen. Er werden toen 50 tot 60 films per jaar gedraaid, waar we een hoop propaganda films mogen bij rekenen. Toch had een filmster in die jaren een riant inkomen. Nu is de Argentijnse film een graag geziene klant op de grote internationale filmfestivals. Zij brengen al een decennia lang kwaliteit films uit. Vooral de scriptschrijvers zijn in topvorm. Er worden geregeld Argentijnse scripts omgezet naar Hollywood films, zoals de laatste jaren in Vlaanderen gebeurt met oa Loft. De filmschool in Argentinië is tevens gekend tot buiten zijn grenzen, iedereen in de Latijns Amerikaanse filmwereld is via Buenos Aires gepasseerd. Er worden nu 70 tot 80 films per jaar gemaakt. Sinds de komst van Paka Paka, een kinderzender in Argentinië, zit ook de kinderanimatie en jeugdfilm in de lift. De animatie was reeds sterk vertegenwoordigd, vele tekenaars werden en worden door Disney of door Dreamworks animation aangetrokken. De tekenfilmstudio's in Argentinië zitten niet vaak zonder werk. Speciale effecten zoals voor films als De muis Perez (el raton perez).


Historisch gezien is de Argentijnse film het vlugst ontwikkeld in Latijns Amerika, zij staan sterk net zoals Brazilie en Mexico. De filmindustrie kreeg enorm veel steun van de staat, sinds de 20ste eeuw. Er werd een professionele filmuniversiteit opgericht en de oscars blijven niet uit. Films van de laatste jaren zoals El secreto de sus ojos (2009) en 'Las nuevas reinas' 2000, zijn overgenomen door Hollywood en kaapten op verschillende festivals alle prijzen weg.
De cultuur in Argentinië kon men in de 20ste eeuw zeker avant-gardistisch noemen. Ze waren er ook als de kippen bij, na de verschijning van de eerste filmcamera, om cinema's te bouwen. Daar speelden ook de Belgen een belangrijke rol in. De meeste cinema's in Argentinië zijn gebouwd door een Belgische architect, die de bijnaam kreeg: cine-architect. (Bourdon) In Antwerpen is hij bekend voor zijn medewerking aan de treinbogen tussen het Centraal Station en het Station van Berchem.
In zijn cinemazaal Odeón, werd de eerste film in de stad Buenos Aires gedraaid. Het was de legendarische kortfilm van de gebroers Lumiere.

In 1897 werd de eerste Argentijnse documentaire gedraaid over de Argentijnse vlag van Eugenio Py. Dat was tevens de grondslag van de stijl van de nationale cinema. Argentijnen staan bekend om de mixed van docu-stijl en fictie. In 1917 kwam de eerste tekenfilm uit, El Apostol, een tekenfilm gebaseerd op het leven van een belangrijke president. De overbekende tangoster, Carlos Gardel, maakte furore in Hollywood als filmster, tot de sprekende film zijn intrede maakte, aangezien deze man geen woord Engels kon. Hij verongelukte in een vliegtuigongeluk van Hollywood terug naar Buenos Aires.

De Argentijnse klassiekers uit de jaren 40 verheerlijkten de arbeidsklasse en zijn politiekers. De Argentijnse film, net als de Mexicaanse, bracht de gouden eeuw van de Spaanse film aan het rollen. Actrices uit die tijd zijn nu nog steeds presentatrices van overbekende praatshows op de Argentijnse televisie, zoals Mirtha legrand.
In de jaren 50 deed de humor zijn intrede. De nieuwe Argentijnse cinema-stijl werd gekleurd door de globalisering van de humor. Een zure wrange intelligente humor die tot op de dag van vandaag de filmindustrie in het land kleurt.

Als je kans hebt om een Argentijnse film te bekijken, zeker doen!