Opvolging IMF

 In de Zuid Afrikaanse en Braziliaanse pers lezen we een hevige discussie over de opvolging van de leider van het IMF. Volgens Europa zou die terug uit hun rangen moeten komen, Noord-Amerika wil ook iets meer in de pap te brokken hebben en de BRIC landen roeren zich iets meer dan vroeger. Het Eurocentrisme wankelt. In Brazilië gaan er stemmen op dat het niet perse iemand moet zijn buiten Europa, maar dat men wel in de visie van Strauss-Kahn moet blijven denken. Hij was een socialist die de visie van het IMF verzachtte naar de ontwikkelingslanden toe. Hij schreef zachtere kredietvoorwaarden uit, hij gaf Brazilië en Zuid Afrika meer stemrecht.
In de Braziliaanse pers gaan er geruchten op dat de regel dat de baas van het IMF een Europeaan moet zijn, een geurtje heeft van kolonialisme dat nu wel voorbijgestreefd is, zeker nu de BRIC landen meer gewicht krijgen in de globaliserende economie.

Sinds de oprichting van het IMF en de Wereldbank in 1944, kwamen de leiders van beide instituten respectievelijk uit Europa en de Verenigde Staten. Een formule van machtsdeling die niet meer past bij de nieuwe verhoudingen in de wereld die gecreëerd worden door opkomende ontwikkelingslanden en de financiële crisis die de rijke landen na 2008 verzwakte.
Die nieuwe wereldwijde, economische realiteit wordt erkend door bijvoorbeeld de Groep van 20 (G20) grote industrielanden en opkomende economieën, die regelmatig vergaderen over financiële en economische kwesties. Toch is Brazilie niet willens nillens voorstander van een kandidaat uit de ontwikkelingslanden. Als het een Europeaan is van het gewicht en gedacht van Strauss-Kahn die voor verandering stond, is dat voor hen nog beter dan een econoom uit de ontwikkelingslanden die normaal conservatiever zijn.
De voormalige Braziliaanse minister van Buitenlandse Zaken, Celso Amorim voegt hieraan toe:  "Zo lang het maar iemand is die de Washington Consensus (vrije markt) niet steunt." Het belangrijkste is dat er een transparant selectieproces aan voorafgaat en dat de kandidaat wordt gescreend op zijn brede kijk op de globalisering en dat de lidstaten hun plaats krijgen om gehoord te worden.
Ook de democratisering van het IMF is doorgevoerd door Strauss-Kahn. De Bric landen kregen hierdoor iets meer gewicht in het stemhokje.