Internetjeugd bij de les

Straling van gsm's en draadloze netwerken kan, zeker bij kinderen, de gezondheid schaden, blijkt uit een rapport van de Raad van Europa. Daarom wil de Raad een totaal verbod in scholen. Clo Willaerts vermoedt andere motieven…

Elektromagnetische velden. Je ziet ze niet, maar ze hangen rond zowat alles wat een stroomkabel of batterijen nodig heeft. Welke impact ze hebben op onze gezondheid, is het onderwerp van veel onderzoeken en rapporten, maar echt bewijzen dat je er ziek van wordt, zijn er (nog) niet. Toch wil de Raad van Europa het risico niet nemen, en een totaal verbod doorvoeren op gsm's en draadloze netwerken in scholen. Want, zo lijkt de redenering, van asbest en tabak wisten we ook lang niet wat de schadelijke gevolgen op lange termijn waren.

Over de wetenschappelijke basis van die redenering spreek ik me niet uit. Maar ergens heb ik het gevoel dat hier een grotere samenzwering aan de gang is. Want geef toe, het argument dat het "misschien gevaarlijk zou kunnen zijn" en "denk toch aan de kinderen, voor het te laat is" klinkt heel dramatisch. Als je deze denkwijze echt wil doortrekken moeten al die microgolfovens de keuken uit, en is je kind op de schoolbus, die door god weet welke elektromagnetische velden rijdt en er misschien zelf één is, sowieso een vogel voor de kat. Aluminium hoedjes, iemand?

Nee, het wordt tijd om eerlijk te zijn en gewoon toe te geven waarom juist scholen zijn uitgepikt om elektromagnetisch-vrije zones te worden. Dit is de voorhoede van een stille revolutie van leerkrachten in heel Europa. Ze zijn het beu, dat hun leerlingen meer met hun gadgets en technologie bezig zijn, dan met het leerproces zelf.

Het stoort gewoon, als je staat les te geven voor een klas die, de hand met gsm losjes in de broekzak, blind sms'jes stuurt. Als leerkracht is het op eieren lopen, want die gsm zou ook een cameraphone kunnen zijn. Voor je het weet staat je blunderles op YouTube.

Applemuurtjes
En probeer een klas maar te overtuigen van het literaire belang van 'Under the Volcano' van Malcolm Lowry als de helft zijn laptops zo heeft opengeklapt dat je alleen maar Dell- en Applemuurtjes ziet. En achter die muurtjes zitten ze spelletjes te spelen, Facebook te updaten, en god weet wat nog allemaal te doen.

Volgens mij zijn er twee mogelijkheden om onze jeugd weer bij de les te krijgen. De studenten nemen notities en zoeken bijkomende informatie op via het web zeg je? Heel goed! Laat de rest mee leren en laat alles wat op die schermpjes staat, projecteren op de muren van de klas. Dat is geen sciencefiction: met online tools als Storify, Prezi of Mindmeister kan je al tijdens de les een heel handige samenvatting maken, die je achteraf nog kunt bijvullen met relevante foto's, filmpjes of ander materiaal. Geconnecteerd zijn in de les is oké, op voorwaarde dat je schermen publiek zijn voor de rest van de klas.

En de tweede mogelijkheid? Die is dat de klas een 'Walden Zone' wordt, genoemd naar de negentiende-eeuwse Amerikaanse schrijver Henry David Thoreau en zijn afgelegen schrijfhut in Walden Woods. Een Walden Zone is per definitie gadget- en connectieloos. Vlak voor je die zone, de klas dus, binnengaat, hang je al je gadgets aan de stekker in een kastje dat op slot kan. Tijdens de les wordt niemand afgeleid door biepjes, lampjes die flikkeren of dingen die trillen in je broekzak. Na de les pik je dan je laptop, gsm of iPod-speler weer op. Ondertussen is hun batterij opgeladen en als je wil, kan je toestel tijdens de korte quarantaine zich synchroniseren met andere diensten.

Ik zie alleen maar voordelen. Wat denk jij?

Clo Willaerts
Internetexperte Clo Willaerts is moeder van twee, @bnox op Twitter, organisator van de Brussels Girl Geek Dinners en auteur van 'Het Conversity Model'.

Deze opinie verscheen oorspronkelijk alsdusdanig in De Morgen.