Armoede en studeren

De armoede in België is de laatste jaren ook gestegen, zoals in de rest van de wereld. De vierde wereld is in Europa groter dan ooit. Een sociaal schandaal waar we onze ogen niet voor mogen sluiten. Als de OCMW's in de media zeggen dat ze nog nooit zoveel leefloners onder zich hadden, is dat geen reden om onze armen te laten zakken en meer mensen te bestempelen als profiteurs. Bekijk het ook eens anders, zoals Lucas Cesio in Argeninie. Hij is 12, leeft met zijn mama en broer in een auto op de straat. Hij behaalde zijn diploma van de lagere school met glans en heel de school zette hem op het podium. De pers overviel hem met interviews en de jongen vertelde aan iedereen die het horen wilden: 'ik heb een fantastische mama, en het is niet makkelijk geweest, maar dit diploma is meer waard dan een dak boven ons hoofd. Het is de weg naar een job en daarna kan ik voor mijn broer en mama zorgen.'

Lucas en zijn mama

Het verhaal van Lucas is het verhaal van een straatjongen die maar 1 doel voor ogen heeft: studeren en daarna gaan werken. Nu zou hij ook in België als leefloner bestempeld worden. Maar hij is meer dan gelijk welke andere jongen die elke morgen gewekt wordt in zijn warme bedje, zijn cornflakes ontbijt eet en na een warme douche met de auto naar school wordt gebracht. Lucas slaapt op de voorzetel van een autowrak, wandelt dan een kilometer naar een tankstation waar hij zich mag wassen aan de tuinslang. Brengt zijn broertje naar school en is zelf net op tijd voor de les begint. Hij blijft na school om de klas te poetsen, klusjes op te knappen en zijn huiswerk te maken met een stylo van de leraar. 
Na zijn interviews regent het solidariteit. Tot een vrouw uit Duitsland die zijn secundair wil sponsoren. Heel wat steun vanuit Argentinie zelf. Via de krant Clarin wordt alle hulp voor het gezin van Lucas georganiseerd en in goede banen geholpen. Een multinational heeft de mama een job aangeboden en een beca voor Lucas. Het is vooral de moed van Lucas om elke dag naar school te gaan, zijn huiswerk te maken, ook al is zijn leven geen zonneschijn en krioelt het van de drugsjongeren rond hem. Lucas legt voor elke micro duidelijk uit wat zijn beweegredenen zijn: zijn lieve mama een leven geven.
Na het leven in een autowrak, verhuisde de familie (4 kinderen) naar een krot aan de rand van de stad. Ze kennen Lucas van de jongen met zijn schriftje aan de boom. Gisteren op de radio zei Lucas dat zijn mama al de hulp niet meer aankan. Een huisvrouw uit Buenos Aires is een facebookpagina begonnen om de hulp wat te ordenen. Een rechter wil de studies betalen van de kinderen en heel wat andere mensen doneren kledij, boeken en schoolgerief. En lucas? Die blijft er kalm onder: 'ik weet dat studeren onze redding kan zijn en dat is dan ook wat ik doe.'