Voetbal een feest

Er is een ploeg in voetballand die fans heeft die altijd vieren. Winnen of verliezen, na de match wordt er geklonken in de bar met voor en tegenstanders. St Pauli is een Duitse club met cultuur. Voor de supporters is verliezen geen drama, zij hebben twee symbolen: een doodskop en Che. Zij verdedigen met hand en tand de antiracisten.
Er zijn wereldberoemde clubs, die met een miljoenenteam op het veld staan, steeds winnen of bijna altijd kampioen spelen, een sjeik of oliebaron als president hebben, een trainer hebben met superstar allures. En in het midden, ergens onderaan, bengelt St Pauli FC. Waarde en stijl karakteriseert deze Hamburgse club, zou Goethe kunnen gezegd hebben. Ze hebben echt niets mee om succes te hebben en juist daarom zijn ze zo succesvol.

1. De ploeg speelt in een bruin hemdje, dat door de tijden heen wat bijgeschaafd is. Voorheen was het bruin met rood, dan weer bruin met wit. Kleuren die het niet goed maken in de sportwereld. Een aanvechting tegen elk modegevoel.

2. Het is een uitgesproken ploegje van 't kantje. Zij startte met de eerste supportersclub uit de roze buurt, de Reeperbahn. Na een nachtje stappen, stapten de feestvierders het stadion binnen, ipv naar huis te gaan. De supportersclub steeg van (1981) 1.600 naar (1990) 20.000.

3. Een blind vertrouwen. 'Het is niet belangrijk of we winnen of verliezen, we spelen!' dat is de leuze van de club. In 1977 kwam het team in de eerste divisie van Duitsland. En van toen af ging het op en neer, Eerste, Tweede, Tweede, Eerste...

4. St Pauli is meer dan een voetbalclub, het is een homo-vriendelijke voetbalclub, de eerste in Europa, zelfs waarschijnlijk in de wereld, waar de kleurrijke vlag wappert naast de clubvlag. In 2002 kregen ze een President die homo was (is) en op de stadionmuur prijkt een muurschildering waarop twee mannen elkaar kussen met de tekst boven: Liefde is het enigste dat telt. Ook komen ze op voor de daklozen.

5. Ook prijkt het antifascisme op de gevels. De vuist die het hakenkruis verwoest prijkt ook in het stadion. Bij elke verjaardag van de bevrijding van Auschwitz loopt het stadion vol. Anti racisme, anti homofobie, het staat allemaal in hun statuten. Intolerantie is er bij wet verboden. Dat dit nog een taboe is in de voetbalwereld, bewees de Duitse voetbalbond tijdens de selectie van de mundial: toen er in dit stadion gespeeld werd en de camera's van over de wereld de beelden verspreiden, moest de slogan: 'Geen voetbal voor fascisten' verborgen worden.

6. Het dag van de fair play is een feestdag voor de ploeg en zijn supporters. 12 april is een hoogdag in Hamburg. Deze dag werd gekozen door St Pauli omdat toen de spits Marius Ebbers zelf naar de scheidsrechter stapte om zijn eigen goal te laten annuleren.

7. Liefdadigheid en solidariteit heeft plaats in het stadion, concerten worden er gehouden ten voordele van... elk goed plan waar de supporters zich kunnen achter zetten: jeugdhuizen, kinderhospitalen, ouderlingen tehuizen... speelpleinen.

En zo kan de lijst nog aangevuld worden. In Hamburg is VOETBAL EEN FEEST, wie volgt dit voorbeeld?