En zo rolt Argentinie in de Finale samen met Duitsland. Het spook van de totale vernederende nederlaag van Brazilie doet Argentinie een beetje bibberen. Toch zijn ze ego genoeg om te geloven in de overwinning. Duitsland heeft niet veel laten zien, dit tornooi, ze konden met moeite winnen van Algerije. We kunnen dit WK bestempelen als het vlakke WK. Weinig passie, weinig emoties, veel tandengeknars en veel leed, vooral op sociaal vlak.In Zuid Afrika was dit ook een punt, de sociale problemen, maar het kwam minder in de pers of de authoriteiten konden het beter aan. Brazilie is hier een beetje de mist in gegaan. Toch hoor je de toeristen en de supporters in het land van het carnaval niet klagen. De Brazilianen zijn een gastvrij en vriendelijk volk.
De halve finale Nederland-Argentinie was bijzonder zwak. Niet Robben, noch Messi, en zelfs Van Persie kwamen uit de verf. De helden waren de tweederangspelers die voordien als amateurs werden bestempeld: Biglia, Rojo, Perez en de (pracht- NVDR)keeper Romero, Rozemarijn in het Nederlands.
 |
| Argentijnse steak a l'orange |
De Nederlanders hadden verkeerd gewed om naar penalty's te spelen. Zij waren de beste leerling uit de klas van Van Gaal vergeten. Romero haalde al zijn kennis van de Alkmaar-school uit de kast en hield de eerste bal er perfect uit. Dit werkt psychologisch steeds, spijtig voor Vlaar was het zijn bal.De tweede stopper was ook geen toeval. Romero vloog naar de juiste hoek en maakte zijn werk af in totale schoonheid. Ook tijdens de match hield hij er twee of drie ballen uit en zijn tornooi is al een prachtig feest geweest waarin hij zeker bewezen heeft dat hij een van de beste keepers is, niettegenstaande de Argentijnen hem niet eens opgemerkt hadden tot aan het duel met Nederland.
Even een held, geniet ervan Romero, want in voetballand is dat zo vlug over....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten