EU verkiezingen

De EU verkiezingen komen eraan. Tijd om stil te staan bij wat EU voor ons kan betekenen en wat wij voor de EU kunnen betekenen. De afgelopen week krijgen we een duidelijk staaltje wat  EU als blok kan doen om andere grootmachten wat in te dijken.
Rusland viel Oekraine binnen, om een lang verhaal kort te maken, en eigende zich een provincie toe die voor Oekraine belangrijk is, de provincie met de gasleiding. Dit deel, Krimea , werd onafhankelijk verklaard door Rusland en de kous was af. EU is daar niet mee gediend. Zij hadden een samenwerking uitgewerkt met Oekraine dat beide regio's geen windeieren zou leggen en er een Europese controle zou komen over de gasleiding van Rusland.
Dat Rusland daar niet mee gediend is, is duidelijk. Europa zou het ook niet leuk vinden dat de graanschuur zoals bv Polen, plots zijn graan exclusief aan Rusland zou verkopen.
Leven en overleven, dat is de regel van grootmachten. EU vult hierbij aan dat ze elke burger een plaats willen.

In Duitsland werken ze al een tijdje mee in de Europese organisatie. Zij zijn belangrijk, of we het nu willen of niet. We moeten erkennen dat ze economische een belangrijke speler zijn. Hun vizie over Europa is soms positief, soms heel negatief. Dit keer pikken we een artikel uit de Duitse pers. Ze staan huiverachtig tegen het feit dat het politieke landschap van EU zou versnipperen. Kleinere partijen steken de kop op en dat verzwakt de grote zuilen. Daar zijn ze in Duitsland niet zo blij mee.  Zij opperen dat de kleine partijen te snel groeien en meestal gestoeld zijn op populisme en eurosceptici. Zij roepen hard in tijden van crisis en schieten op de zwakke in de samenleving, daar win je vlug mee, zeggen verschillende Duitse kranten.

Europa, dat is in Duitsland nog echt een geloof, sprak de Nederlandse Trouw-journalist Seije Slager toen hij vorig jaar voor de Bondsdagverkiezingen in Berlijn was. Uit de jongste peilingen voor de Europese verkiezingen blijkt iets anders. Meer dan de helft van de Duitsers, 54 procent, wil dat bevoegdheden van Europa weer worden overgedragen aan de nationale staten, aldus opiniepeiler INSA in februari. Deze trend is zichtbaar bij de aanhang van alle Duitse partijen. Alleen bij Die Grünen zijn de voorstanders van meer Europa nog in de meerderheid.
De Frankfurter Allgemeine Zeitung haalt deze week in een analyse getiteld ‘Het feest van de anti-Europeanen’ een peiling van opiniepeiler Forsa uit 2012 aan, waaruit blijkt dat tweederde van de Duitsers denkt dat vooral bedrijven en banken van de euro profiteren, en niet zozeer de burgers.

Tot eind februari gold in Duitsland ook een kiesdrempel voor Europese verkiezingen, namelijk van 3 procent. Het Constitutioneel Hof in Karlsruhe heeft die nu afgeschaft. Een aantal kleine partijen had tegen de kiesdrempel geklaagd, omdat ze daardoor niet dezelfde kansen hadden om in het Europees Parlement te komen als partijen in andere landen waar geen kiesdrempel is. Het Hof gaf hen gelijk.

Politici, juristen en politieke commentatoren hebben veel kritiek op de afschaffing van de kiesdrempel voor het Europees Parlement. Meer kleine partijen maken het EP, Europees Parlement, minder slagvaardig. Opvallend is de manier waarop de voorzitter van het Constitutioneel Hof, Andreas Voßkuhle, de kritiek van de hand wijst. Hij spreekt in Der Spiegel zijn voorliefde voor Europa en zijn afkeer van eurosceptici uit. “Ik zie mezelf als een overtuigde Europeaan en vindt het idee van een Europese federale staat als toekomstig doel nog steeds zinvol”, aldus de hoogste Duitse rechter. Hij ziet niet in hoe de uitspraak van het Hof Europa in de weg staat. Karlsruhe heeft het radicale bewegingen de afgelopen jaren juist moeilijker gemaakt, zegt hij. “Het is geen toeval dat anti-Europese stromingen in Duitsland minder aanhang hebben dan in andere lidstaten.”

In Duitsland denkt men aan de uitspraak: 'Verdeel en heers'. Dat zou nu gebeuren als de grote partijen in Europa zouden versplinteren. Duitsland kiest 96 afgevaardigden, Belgie 21en Nederland 26.