vrijdag 5 april 2013

Van de Velde, architect aller tijden, deel I

Een van de grootste architecten van Europa is een Belg. Naast Victor Horta misstaat de naam Henry van de Velde zeker niet. Van de Velde is een kunstenaar architect die zijn bouwwerken zag als een creatie, in ruimte tijd en schoonheid. Dit jaar, gisteren om precies te zijn, zou Van de Velde 150 jaar geworden zijn, spijtig genoeg sterven al de goei, het eerst.
Henry Van de Velde, geboren in Antwerpen in 1863, stierf in Zurich in 1957. Hij was ontwerper, kunstschilder, archtigect en vormgever, een all round man, zoals ze dezer dagen zeggen, een innovador, een wereldinterieur verzorger. Hij mag zeker als de creatievelingen van de Art Nouveau worden bestempeld. In Duitsland, Nederland en Zwitserland werkt hij met veel energie aan de ruimte die ze hem in die landen geven. Belgie was en is nog steeds, te klein voor hem. Van de Velde studeerde kunst in heel Europa. Hij werd lid van 'Les XX, de twintige eeuwers, hij schilderde in een neo-impressionistische stijl, bestudeerde edelsmeedkunst, ontwierp porselein, tapijten en gordijnen. In Belgie zijn er hier en daar prachtwerken van hem bewaard gebleven, zoals de overgekende boekentoren in Gent. Hij was een van de eerste archtecten die abstracte vormen met gebogen lijnen ontwierp in meubels.
De groep kunstenaars rond Van de Velde hadden twee oorlogen meegemaakt, zaten met een hoop steden en dorpen platgebombardeerd. Zij hadden een visie om de wereld terug mooier te maken. De beweging Bauhaus werkte aan betaalbare woningen op weinig grond, functioneel en toch mooi voor mens en omgeving, zij vonden het flatgebouw uit. Samen met Harry Kessler werd Van de Velde de stichter van de Kunstgewerbeschule , een kunstschool in Weimar, daar waar Bauhaus het daglicht zag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten