Crisis Mapping

Een wereldmap is mooi, met je vinger kan je de hele planeet rondreizen. Ten tijde van Mesopotamie tekende men reeds de wereld, toen nog plat. De discussie over de wereldbol was een bloederige strijd. En nog is mapping een actieve bezigheid, onderhevig aan constante veranderingen. Het was zelf een lange aanloop om het als een belangrijke sector te laten opnemen in de National Geographic Society. De crisismapping kan levens redden, dat bewees een student van de Fletcher University in 2010, toen de hoofdstad van Haiti werd platgelegd door een aardbeving. Hij had er vrienden zitten en kreeg geen informatie van hen binnen. Ten einde raad, begon hij tweeter en facebook te volgen op zoek naar een bericht van de onderzoekers daar. Hij botste zo op een open source mapping programma van Afrika, Ushahidi. Het was meer een emotionele reactie dan een strategische, maar het draaide wel anders uit. Na een paar uur kreeg hij nieuws van zijn vrienden, die op het nippertje ontsnapt waren, en werkten ze samen verder aan de crisis map van de regio.
Via Ushahidi had hij een paar uur later reeds een kaart klaar met de hotspots op, daar waar de hulp het hoogst nodig was of daar waar men hulp kon krijgen.

Reeds enkele uren na de ramp, was er een redelijk overzicht waar de grootste hulp nodig was. Aan de hand van tweets kon de medewerker in National Geographic verder de rampkaart uitwerken.

Het Ushahidi-platform is een open source mapping van Afrika. Zij werken gratis en vergaren informatie zoals van de student van de Fletcher universiteit. Tweets, sms en andere manieren van vox populi 'feeden' de crisismap. In Swahili betekent Ushahidi getuigen.  Crisismapping is uitgegroeid tot een van de beste vormen om dadelijk hulp te verlenen. De tweets worden uitgekamd, facebook wordt uitgepluisd en bij de berichten komt dadelijk een duidelijke GPS-locatie, zodat de situatie beschreven dadelijk op de map kan gezet worden. De volgende uren kreeg onze mapper hulp van vrienden, die mee op zoek gingen tussen twitter en facebook.

Volunteers to the Rescue

Volunteers at The Fletcher School in a living room at Blakeley Hall. Credit: Carol Waters.

Al gauw werkten duizenden digitale hulpverleners aan de crisismap van Haiti en werd deze geactualiseerd 24/7. De ushahidi Haiti Crisis Map werd een levende map met meer dan 2.000 individuele raporten in en werkte gedurende heel het hulpproject.

Close up van de Haiti map, elk nummer wijst op een rapport van mensen ter plaatse. De hulpverleners konden inzoomen en de raporten lezen.  Credit: Ushahidi Haiti Project (UHP).

De studenten kregen een paar dagen later zelfs de vraag van de US Coast Guard om hen uit te leggen hoe ze de crisis map van ushahidi konden gebruiken. Daarna werd de map aan alle ter plaatse zijnde hulporganisaties doorgegeven.

Op 22 januari kregen de studenten deze mail binnen van de US Marine Corps:

“I am with the US Marine Corps. I am stateside assisting the 22 MEU [Marine Expeditionary Unit] coming off the USS Bataan [on the Haitian Coast]. We want to use your data to bring aid to the people Haiti right now. The USMC is focusing on Leogane, Grand Goave, and Petit Goave. Is there a way to import your data into Google Earth or GIS? We want to make this work for the people of Haiti…please let me know ASAP”

De crisismap begonnen door een paar studenten in Boston, bewijs dadelijk zijn kracht. Daarna werd deze manier van werken ook gebruikt in de rampen in Chili, Pakistan en Rusland, van hetzelfde jaar. Het concept van crisis mapping kreeg toen een award van Standby volunteer Task force (SBTF). Het is tegenwoordig niet meer weg te denken bij elke ramp. De crisismapping heeft nu een vaste plaats in de National Geographic Society.


Patrick Meier is a 2012 National Geographic Emerging Explorer. Hij is een internationale erkende expert in de applicatie van nieuwe technologie voor een positieve sociale verandering. Hij is directeur van de sociale innovatie fonds in Qatar. Hij is mede blogger achter iRevolution blog and tweets at @patrickmeier.