zondag 13 november 2011

De leiders die we verdienen

Italië is Berlusconi kwijt. Groot feest in de straten van Rome. Een Grieks spreekwoord zegt dat we de leiders hebben die we verdienen, de romein van vandaag denken er duidelijk anders over. Of klopt deze uitspraak toch? Het parlement stemde tegen de eerste minister, Silvio B, en keurde de economische hervormingen goed. Dit kon Berlusconi niet over zich heen laten gaan en besloot zijn belofte te houden en zijn troon vaarwel te zeggen. Na zijn vertrek, begon de president, Giorgio Napolitano, zondag reeds gesprekken over de opvolging. Mario Monti, de ex eurocommissaris, is een favoriet. De romeinen hebben gesproken, gewogen en B. te licht bevonden. Toch de leiders die ze verdienen deze keer?
Monti is een economist. Hij kan Italië uit het dal halen waar het door slecht beheer is geraakt. Zijn eerste belofte is om met de overgangsregering de schulden te ordenen en een betalingsplan op te stellen.
Niet iedereen in het parlement is met Monti eens. Toch zal de president hem waarschijnlijk aanstellen als eerste minister. De partij van Silvio B zegt dat ze geen bezwaar hebben, onder voorwaarden, toch zullen ze een kritische oppositiepartij zijn. Velen wilden dat ze dat waren onder Berlusconi, dat had enig nut gehad, volgens de Italiaanse pers.


De economische ramp die Silvio achterlaat, bezwaard de euro-zone. Daarom wil de Italiaanse president voor de opening van de markten, maandag, reeds een Eerste Minister aanstellen. "Zijn eerste taak zal zijn, om de markten te bedaren en terug vertrouwen te geven aan Italië," zegt Pietro Paganini, een politieke journalist.
Sommige fans van Berlusconi, beschuldigen de euro-zone van het vertrek. Dit zou een binnenlandse inmenging betekenen van de andere leiders uit de euro-zone. Monti kreeg de titel van Senator voor leven, vorige week. Hij bezocht daarna de president van de Europese centrale bank, Mario Draghi en sprak met verschillende politieke partijvoorzitters, dit alles voor het vertrek van Berlusconi.
Italië geeft een voorbeeld van een technocratische overname op de politiek. Monti is een technocraat die met harde hand de economie terug op een goed spoor moet brengen, zonder dat hij afhangt van de sympathie van 'kiezers'. Dit mag volgens de PDL, de partij van Berlusconi, niet te lang duren. Zij willen verkiezingen in 2013. 

 
 
De overname door Monti was een must. Italie viel in een dal zo diep als dat van Portugal, Ierland en Griekenland. Alleen is Italie veel te groot om een internationale bailout te doen. De euro zou zich op Italie zeker stukrijden. Wat de Italianen zelf niet echt konden, deed de euro-crisis voor hen: het opzij zetten van leiders zoals Berlusconi, die mooie operette-prinsen zijn, maar in de politiek niet meer thuishoren. Of Monti een zegen zal zijn voor de Italianen is een retorische vraag. Een koele economist is nooit lief voor niet-productieve mensen, als hij überhaupt aan mensen denkt. Maar de economie van Euro-zone kan nu wel weer even op adem komen. Hopelijk laten de Belgische politiekers het niet zo ver komen dat we in België ook een technocraat moeten aanstellen, geïnspireerd door Europa...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten