Mensenrechten en respect

 Lyudmila Alexeyeva is en blijft een taaie tante. Met haar 80 lentes staat ze nog steeds op de barricade in Rusland en roept ze van de daken dat de rechten van de mens geen hol begrip mag zijn. Zij behoort tot de veteranen van de Russische dissidenten. Zij is archeologe, sprak reeds in de tijd van Stalin, gaf geschiedenisles in de Moscow Staatsuniversiteit die haar uitstootte en toen ging ze naar de handelschool voor metaalwerkers. De straf van de Universiteit kwam er nadat ze opkwam voor de verstoting van Joodse studenten.

Onder Krushchev voelden de dissidenten zich een beetje vrijer. Zij organiseerden discussieavonden in elkaars flat, Lyudmila was steeds van de partij. In 1965, toen Krushchev in ongenade viel, werden er vele intellectuelen opgepakt en trok de dissidentengroep terug ondergronds. Alexeyeva vocht voor eerlijke processen en een eerlijke berichtgeving in de media. Zij organiseerde petities als hulp voor de gearresteerden, hierdoor werd ze uit de communistische partij gezet en verloor ze haar job. "Ik kon mijn leven anders geleefd hebben," zegt ze,"maar ik kon en kan niet laten om te spreken over de waarheid. Als ik gezwegen had, had ik mijn zelfrespect en het respect van mijn kinderen verloren." In 1977 emigreerde ze naar de Verenigde Staten. Daar vocht ze door voor mensenrechten, terwijl haar man professor werd aan de Universiteit in de USA. Toen de Sovjet Unie collapseerde, kon Alexeyeva terug naar haar land, wat ze prompt deed. Sinds 1996 is ze hoofd van de Moskou Helsinki groep, een russische organisatie voor mensenrechten. Ze werd zelfs opgenomen in een commissie die raad geven aan Putin over mensenrechtenzaken. "Mijn taak is om er op toe te zien dat diegene die de macht hebben, de rechten van de burgers niet uit het oog verliezen."

En tot de dag van vandaag doet Alexejeva dat nog steeds.Ze kreeg vorige week de toelating van de burgemeester van Moskou om een mars te houden op 31 maart. Een mars georganiseerd door een zusterpartij van de organisatie voor mensenrechten van Moskou-Helsinki, werd afgekeurd. Alexeyeva zegt dat ze dankbaar is dat ze 31 maart mocht spreken op het Pushkin plein, ook al mocht ze niet in de straten marcheren. in de straten van de hoofdstad. De mars werd vorig jaar ook gehouden. Het is een protest tegen artikel 31 van de Russische grondwet over garantie van vrijheid om zich te groeperen.