
Cork, Limerick, Kilkenny, Castlebar, Tipperary...klinkt wondermooi, sprookjesachtig. Je ziet de dwergen zo tussen de lijnen dansen. Inderdaad, Ierland. Het land van de regen, het groene gras, de pint met een ai en het klavertje vier.


Een pientere Ier zag ineens het groene in van zijn land. Het gras, de weilanden, de schapen, koeien, landbouw, eten... Iets waar de wereld een tekort aan heeft. De export van voedingswaren steeg met 45 % de afgelopen 6 jaar. 12% van de export en 8.5% van de werkgelegenheid komt uit de voedingssector.
Waarom Ierland niet vlugger dacht aan zijn eigen bronnen, het voedsel van de hongerige mens, is niet ver te zoeken. Het regent er vaak, buiten werken is geen sinecure. Veel bedrijven richten zich daarom op activiteiten binnenshuis: technologie en farmaceutische producten, om er maar enkele toppers van te noemen. Ierland dreef jaren op investeringen van het buitenland. Tot ze eindelijk het groene gras zagen op eigen bodem.
Toen ze de voeding combineerde met wat ze wel voorhanden hadden: technologie en financieel talent, groeiden te vlug uit tot een snelgroeier. De nieuwe voedingswaren komen nu uit Ierland. De veeteelt staat onder constante monitor, waarbij de ecologische voetdruk nauw in de gaten wordt gehouden. De verwerkte etenswaren worden afgewerkt met de meest natuurlijke ingrediënten, zonder suiker, gericht op mensen met eetstoornissen.
Het bier, lammeren, schapen, koeien en de fruitlandbouw, het vond allemaal terug zijn Ierse weg over de grenzen heen. Een gezonde ommezwaai in het land van het groene gras.
Het bier, lammeren, schapen, koeien en de fruitlandbouw, het vond allemaal terug zijn Ierse weg over de grenzen heen. Een gezonde ommezwaai in het land van het groene gras.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten