donderdag 14 augustus 2014

Luisteren is een spel

Het hoorspel of luisterspel op de radio is terug van weggeweest. Radio 2 brengt in september het intrigerende luisterspel Cafe Cuba, over de Eerste Wereldoorlog. Dit populaire genre is terug in de mode geraakt door de prestigieuze opzet van al de werken van Marten Toonder, Bommel en Tompoes. In 2008 hadden we op de radio een 'aspe' Taxi Maxi en Dams en Van Deun.

De eerste aflevering van Cafe Cuba kan je hier beluisteren

Kijk hier naar de making of


Hoorspel in Nederland en luisterspel in Vlaanderen. 
Het drama van de radio. Nu de televisie eindelijk van de eerste plaats is teruggedrongen in het tijdsverdrijf van de doorsnee burger, scoort dit radiotoneel terug. Je kan het beluisteren terwijl je op de pc , laptop of andere tops je werk doet, tekent of een spelletje speelt. De combinatie faceboeken en Lost Bubbles of Candy Crush met op de achtergrond Dams en Van Deun of Bommel, is een ideale manier om ontspannen de avond door te komen. 
Een goed luisterspel zit doordacht in elkaar. Vooral de achtergrondgeluiden zijn belangrijk. Meer dan in een speelfilm zal men geluiden laten horen waaraan de luisteraar kan merken wat er gebeurt. Een hoorspelstudio beschikt dan ook over middelen om deze geluiden te produceren. Bekend is vooral de bak met grind waarmee men laat horen dat iemand over een tuinpad loopt.
Gebeurt er iets dat niet goed hoorbaar te maken is, dan moet zo'n situatie duidelijk gemaakt worden met behulp van de dialoog: "Wat is het hier donker. Doe het licht eens aan." [klik] "Kijk daar eens! Verdorie, hij beweegt niet... Hij zal toch niet..." [haastige voetstappen, geschuif] "Ik geloof dat hij dood is!"
In een speelfilm is dergelijke uitleg niet nodig en ook in het normale leven zal iemand niet altijd hardop zeggen wat hij aan het doen is. Het is dus de kunst van de hoorspelbewerker om een plat "ooggetuigeverslag" te vermijden en de dialoog zódanig te construeren dat de situatie op een natuurlijke manier duidelijk wordt. Dus niet: "Ik pak nu een boek", maar: "Geef me dat boek eens... nee, dat andere, naast die asbak".
Ook is het belangrijk dat de acteurs duidelijk verschillende stemmen hebben of met een verschillend accent spreken. Verder zullen de sprekers elkaar vaak bij de naam noemen, zodat het duidelijk is wie de sprekers zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten