Londen 2012, het feest is voorbij. Deze Angelsaksische stad haalde al zijn troeven boven. Grote namen, big stars, passeerden de revue. Zelfs de Spices Girls brachten ze terug samen, hoewel dat in de redactie als het minste werd beschouwd, maar dat is onze persoonlijke visie. De auto's waren blitz en hun show was ook beter dan die mevrouw op het bootwrak. Queen stond weer even op het podium en take that... Inderdaad, take that , de boodschap van Rio op het einde. We kregen alle spots gericht op een straatveger. Even reageerde de koffieboy verontwaardigd: 'ze brengen de sudakas* weer mooi in beeld'. Maar het charisma van de man was zo groot, enorm en verwarmend dat deze verontwaardiging vlug verdween. Hij kreeg heel het stadion mee, terwijl hij de veiligheidsagent op zijn plaats zette en niet andersom. Het was een spel, een show, een scenario, of niet?
Het is deels uit het leven gegrepen. Uit het leven van Renato Sorriso (glimlach, glimlachende- in het Portugees). Een ongelooflijk verhaal in deze ongelooflijke wereld. Dat Rio met deze man op de proppen komt, is een ware Olympische gedachte.
Renato Luiz Feliciano Lourenço is een echte straatveger en werkt voor reinigingsdienst van de stad Rio de Janeiro. Sins 1997 is hij beroemd in Rio. Dat jaar fleurde hij de grote opening tussen twee corso's op met een paar sambapasjes om het publiek warm te houden die reeds 'boe' riepen, omdat het te lang duurde voor de andere wagens kwamen. Hij werd toen terecht gewezen door een opzichter van de straatvegers, maar het publiek won het pleit. Sindsdien vragen ze hem elk jaar, tussen de corso's en elk jaar voert hij zijn nummertje met dezelfde spontainiteit uit. Hij werd een beroemd figuur, gevragd voor verschillende televisiekanalen, op Europese festivals is hij ook vaak een genodigde gast. Hij speelde een rol in een soap naast het beroemde Braziliaanse model Gisele Bunchen. Maar voor zijn wijk blijft hij de straatveger van plaza Xavier de Brito.
Dit is wat Brazilië zo speciaal maakt. De authenticiteit van de gewone mens, de kracht van een heel volk achter een ideaal. Zij bewegen de wereld, met hun 300 miljoen mensen, ook al blijven ze bescheiden en op de achtergrond. Brazilië speelt een grote rol in de economie van de wereld. Op hun speelse manier, met een glimlach en het ritme in hun hart en in hun benen. Een fractie van die kracht zagen we op het podium tijdens de Olympische Spelen. Wat een belofte en levensles voor de wereld binnen 4 jaar.
*sudaka: inwoner van Zuid Amerika op een discriminerende manier gezegd: SUDAmeriCAna.
De filosofie van de Braziliaanse straatveger.
Naast speciale optreden in soaps, in televisie shows en op festivals, wordt Renato ook gevraagd door grote bedrijven. Daar geeft hij seminaries over enthousiasme, over teamspirit, over het leven. Juist in die seminaries leeft Renato zich totaal uit. "Hier kan ik mijn ware levensfilosofie blootleggen. Ik
praat over opgroeien, een verschil maken in een bedrijf. En dat kan je van receptioniste tot toilet-dame tot CEO ", aldus Renato. Zijn kantoor is en blijft de bank op het plein Xavier de Brito in Rio de Janeiro. 'Hier kan ik nadenken over wat ik doe, wat het leven je kan bieden. Dit werk blijft voor mij heel belangrijk. Het is schattig om hier elke dag weer mijn verantwoordelijkheid op te nemen, voor de mooie straat, het propere plein, de mensen van de wijk, het plezier dat je hier ontdekt, elke dag opnieuw.
De bewoners geven niet altijd aandacht aan mensen zoals ik, toch kan je een verschil maken, zelfs als straatveger. Mijn loon is niet belangrijk, stelt ook niets voor. Maar mijn werk houdt een opvoedkundige taak in. Als de kinderen zien dat ik hier elke dag de straat veeg, zullen ze zien dat een propere straat, een mooie straat is. Een bewuste bevolking heeft geen straatvegers nodig die drie of vier keer per dag terugkomen. Mensen moeten begrijpen dat een papiertje op de grond werpen, een lege fles in de goot werpen, meer is dan vuilnis, het is een gebrek aan eigenwaarde. Dat probeer ik hen elke dag terug te bewijzen, met een bezem en een glimlach.' Hij weet ook wel dat beroemdheid gepaard gaat met jaloezie. Sinds zijn faam tijdens het carnaval, ondervindt hij dat aan der lijve met sommige collega's. 'Maar dat is nu eenmaal zo. Velen zeggen dan 'leef zoals de beroemde mensen in een duur huis met een dure wagen. Ik kan me niet anders voordoen dan ik ben. Ik kan niet leven zoals Pele, Roberto Carlos of Gilberto Gill. Ik ben en blijf een straatveger met een glimlach.' Take that!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten