dinsdag 3 juni 2014

Beetje groene geschiedenis


De partij Groen zag het licht in de jaren 70. Luc Versteylen en Mieke Vogels kwamen toen geregeld samen in een godvergeten wijkje in Antwerpen-Borgerhout aan de centers, ergens tussen het Krugerpleintje en de Peperbus. Zelfs voor wie van Antwerpen is, is dit moeilijk te localiseren. Het pleintje waar hun eerste partijhuis stond, nog voor het een partij was, groeide uit tot het fietsenbolwerk van 't stad. Daar was het waar het allemaal begon. 
AGALEV , anders gaan leven, was een beweging, een movement, geen partij, nog niet. Later zou Mieke Vogels het heft in handen nemen en in de politiek gaan, en Versteylen zou toen afscheid nemen van zijn ideeën kindje. 

Op 3 juni 1976 werd er echter nog geschiedenis geschreven, voor groen Groen! werd. 


AGALEV vormde toen een mensenmuur van stilte voor het vliegveld van Deurne. Zij organiseerden dit in samenwerking met de buurtbewoners. De gekende term: bukkejanemmiser, van de spandoek op de baan voor de stiltemuur: Bukken Jan (en alleman) hij is er. De piloot van de boeing die zich klaarmaakte om te landen, zag de mensenmuur op tijd en draaide om. 
De Burgemeester die toentijds toestemming gaf voor deze manifestatie was het monument der burgervaders en zeker in Antwerpen: Lode Craeybeckx. Hij was burgemeester van 1947 tot juli 1976.

De politieke partij Agalev werd in 1979 opgericht op basis van het gedachtegoed van de 
herlevingsbeweging Anders Gaan Leven van de jezuïet Luc Versteylen. Hij huldigde de zachte 
waarden stilte, samenhorigheid en soberheid als beginselen. 
Die waarden kregen in Agalev een heel andere, meer politieke invulling: ecologisch, basisdemocratisch, geweldloos en rechtvaardig (sinds 1982), of ook: sociaal rechtvaardig, ecologisch, vreedzaam en basisdemocratisch. Die andere invulling getuigde van een gespannen verhouding tussen de partij en de beweging – Versteylen was bijvoorbeeld zelf nooit lid van de partij. Hoewel ze hun wortels hadden in 
eenzelfde ongenoegen over de maatschappelijke evolutie, verschilden ze zowel functioneel als 
inhoudelijk van elkaar. Moreel engagement in verband met enkele problemen is niet 
vergelijkbaar met politiek stelling nemen over alle problemen. De partij stak heel wat energie in 
de omgang met de tanende, maar weerspannige herlevingsbeweging, tot de breuk onvermijdelijk 
werd.
 
In de schoot van de apolitieke beweging Anders Gaan Leven werd er al in 1971 een uitgeverij 
opgestart. Die drukte bescheiden propagandamateriaal op kringlooppapier. De meest 
geëngageerde leden binnen Anders Gaan Leven richtten actiegroepen op en begonnen zich beter 
te organiseren. Zo waren er vanaf 1973 de eerste acties rond ruimtelijke ordening (zoals Red de 
Voorkempen, een actiecomité tegen het Duwvaartkanaal) en mobiliteit (met de Groene Fietsers). 

 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten