Habemus Papam en de klokken gingen luiden. Heel het apparaat van de wereldpers kwam op gang. Wie o wie is ....Bergoglio, tevens een onmogelijke naam om uit te spreken als je geen Italiaanse tongval hebt. Een unieke link inderdaad, een gouden oplossing: Latijns Amerikaanse Paus met 1 been in Europa. The man for the job, algemeen geweten dat je die enkel in Argentinië kan vinden, en Rome weet dat nu ook.
Kardinaal Bergoglio, Paus Franciscus, de çois, zoals ze hem in de straten van Buenos Aires vlug zullen noemen. Want daar hoorde hij, tot gisteren, toe: de straten van zijn stad, de pleinen van zijn land. Bergoglio is een man van het volk, neemt bus en tram om zich te verplaatsen, woont in een modest appartementje, heeft geen goud en zilver aan zijn staf. Geeft een groot deel van zijn inkomen aan de gemeenschap terug.
De intriges en het politieke gekronkel de afgelopen jaren in het Vatikaan zouden wel eens op de Argentijnse muur kunnen botsen, en zoals we Messi en Maradona kennen, wordt er dan gescoord. Zo ook met Bergoglio. Hij ijvert al 8 jaar actief tegen de regering, constructief, hij praat met vakbonden en sociale leiders om de sociale vrede in zijn land te bewaren. Hij vraagt aan regeringsleiders om menselijk en sociaal te zijn en de corruptie te verminderen. Hij draagt de trui van zijn voetbalploeg, zoals iedere andere 'hincha' (voetbalfan). Politiek en intriges hebben voor hem geen geheimen. Als Argentijn zal hij ze confronteren, relativeren en ze met zijn humor in de juiste context zetten. 'Ze zijn ver moeten gaan, mijn collega's,tot op het einde van de wereld om me te vinden' was zijn eerste grapje, het zal zeker niet zijn laatste zijn.
In het Latijnse continent wordt hij op handen gedragen, ten eerste omdat hij een van hen is, ten tweede omdat hij jezuiet is, soberheid en persoonlijke ontwikkeling plus de band die dit continent heeft met de eerste pioniers uit Europa, één voor één jezuieten ; en ten derde voor zijn toegankelijke naam. Franciscus, hier afgekort 'Pancho' zoals wij 'onze çois' zouden zeggen.
Controversieel
Zoals elke Argentijn die actief was in de jaren 70, loopt ook hij in de kijker. Er van weten is niet meer genoeg, iedereen wist 'er' van. Actief deelnemen is tegenwoordig een politiek wapen in Argentinië. Als je tegen de regering bent, krijg je een paar artikels in de pers die je gedrag tijdens de jaren 70 verdacht maken en je hebt je stigma. Dat dit verzinsels zijn,is niet aan de redactie van de goednieuwskrant om dat uit te zoeken, wel lezen we vandaag de 'echte' krant en zien we dat prominente personen, zoals Perez Esquivel, nobelprijs voor de vrede en mensenrechten activist, absoluut tegenspreken dat Bergoglio banden had met het militaire regime. Juist in tegendeel. Mensen die in die jaren als rechter ontslagen zijn en vrienden werden met Bergoglio omdat hij steeds op de plaatsen was waar mensen toen troost nodig hadden en verklaren dat de Paus niet samenwerkte met Videla, de militaire dictator.
Controversieel omdat hij van de oude school is, tegen abortus en tegen het homohuwelijk. Dat zal een bewuste keuze geweest zijn van Rome,want Bergoglio stak zijn mening hieromtrent nooit onder stoelen of banken.
Als Paus der hervormingen zal dit zeker een agenda punt worden, de richting die de kerk uitgaat: conservatief, terug naar de oude lijn? Hij zelf spreekt over evangelie, over de echte boodschap van de kerk, de toekomst zal uitwijzen hoe hij dit zal invullen.
In Argentinië spreken zeker al van : 'De Heilige geest Maradona, God Messi en halleluja, de Paus is nu ook van ons!' Nog even en de wonderen die Bergoglio in zijn jonge jaren heeft gedaan, zullen komen bovendrijven. Ooit al een Paus in actie heilig verklaard? Voor alles is een eerste keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten