De crisis in Spanje duurt verder. Het doet er pijn. Mensen worden uit hun huis gezet aan een ritme dat niet meer menselijk is. Dat vond ook de slotenmaker uit Pamplona die vaak met de banken op stap moest bij uithuiszettingen. Iker de Carlos had er genoeg van en verenigde zijn collega's om de banken niet meer de helpen bij deze gruwelijke bezigheid. Ook de politie wil dit voorbeeld volgen. Het gaat niet over burgerlijke ongehoorzaamheid, maar over menselijkheid.
Vier weken geleden is vrijgezel Iker de Carlos door het gerecht
opgeroepen om de sloten open te breken bij een 45-jarige vrouw die al
zes maanden haar lening niet meer kon aflossen. ‘Toen ik er aankwam,
stond de vrouw op haar balkon. Net toen ik het slot wilde openbreken,
sprong de vrouw naar beneden. Gelukkig was ze niet dood. Toen ik later
naar huis reed, zei ik tegen mezelf: Het is genoeg geweest, ik help de banken niet meer om mensen uit hun huis te zetten .'
De huizencrisis in Spanje heeft verschillende schuldigen. Maar zeker de banken gaan hier niet vrijuit. Zij stimuleerden de mensen om huizen te kopen, gaven makkelijk kredieten, hierdoor gingen de prijzen omhoog en kocht men jaren boven de marktwaarde. Nu schuiven de banken deze penalty terug naar de mensen. Slotenmakers breken sloten open voor 135 euro per deur, maar bovenop krijgen ze een sociaal drama in hun handen geschoven, weliswaar als getuigen, net als de politie, toch worden ze beschouwd als een deel van het 'sisteem'.
Psychologisch weegt dit zwaar door. Bij de politie zitten een record aantal mensen thuis met depressies.
Net als Iker willen ook zij zich nu verenigen en opkomen om meer wanhoopsdaden te voorkomen. Er moet een menselijke manier gevonden worden om dit immobiliën probleem op te lossen, vindt Iker. In Pamplona wordt nu geen slotenmaker meer bereid gevonden en worden de uithuiszettingen op de lange baan geschoven. Iker was verbaasd dat zijn collega's dadelijk bereid waren om zich bij zijn protest aan te sluiten, want door de vele uithuiszettingen zagen de Spaanse slotenmakers hun omzet het afgelopen jaar met 20 procent stijgen.
Het waren vooral de onmenselijke verhalen die de slotenmakers overtuigden om Iker te volgen. ‘Al mijn collega's hadden schrijnende verhalen', zegt Iker de Carlos. ‘Een van hen vertelde dat hij de dag voordien mee moest naar een huis van een oude man. Toen de afgevaardigde van de bank en de gerechtsdeurwaarder aanbelden, lag de man ziek in bed. De politie tilde hem gewoon op en zette hem in zijn pyjama op straat, terwijl de slotenmaker een nieuw slot stak. De man kon zijn huis niet meer in om zijn kleren aan te doen.'
Ondertussen krijgt de actie van de slotenmakers in Pamplona ook navolging van hun collega's in heel de provincie Navarra. ‘Nog even wachten en de banken vinden in heel Spanje geen slotenmaker meer bereid hen te helpen. Slotenmakers kunnen de psychologische druk ook niet meer aan. Ik herinner me de eerste uithuiszettingen van twee jaar geleden. Toen wisten de gedupeerden nog waar ze heen konden: bij vrienden of familie. Vandaag zijn ook al veel vrienden en familieleden uit hun huis gezet en staan de mensen echt op straat.'
Iker de Carlos helpt de banken niet meer, toch gaat hij nog geregeld naar uithuiszettingen. Via sms en sociale netwerken houden Spanjaarden elkaar op de hoogte wanneer een deurwaarder weer eens wanbetalers gaat verdrijven. Dan vormen ze een menselijke ketting rond het huis, zodat de uitzetting niet doorgaat. Iker doet daar vaak aan mee.
bron : Radio 1 & 24/7
De huizencrisis in Spanje heeft verschillende schuldigen. Maar zeker de banken gaan hier niet vrijuit. Zij stimuleerden de mensen om huizen te kopen, gaven makkelijk kredieten, hierdoor gingen de prijzen omhoog en kocht men jaren boven de marktwaarde. Nu schuiven de banken deze penalty terug naar de mensen. Slotenmakers breken sloten open voor 135 euro per deur, maar bovenop krijgen ze een sociaal drama in hun handen geschoven, weliswaar als getuigen, net als de politie, toch worden ze beschouwd als een deel van het 'sisteem'.
Psychologisch weegt dit zwaar door. Bij de politie zitten een record aantal mensen thuis met depressies.
Net als Iker willen ook zij zich nu verenigen en opkomen om meer wanhoopsdaden te voorkomen. Er moet een menselijke manier gevonden worden om dit immobiliën probleem op te lossen, vindt Iker. In Pamplona wordt nu geen slotenmaker meer bereid gevonden en worden de uithuiszettingen op de lange baan geschoven. Iker was verbaasd dat zijn collega's dadelijk bereid waren om zich bij zijn protest aan te sluiten, want door de vele uithuiszettingen zagen de Spaanse slotenmakers hun omzet het afgelopen jaar met 20 procent stijgen.
Het waren vooral de onmenselijke verhalen die de slotenmakers overtuigden om Iker te volgen. ‘Al mijn collega's hadden schrijnende verhalen', zegt Iker de Carlos. ‘Een van hen vertelde dat hij de dag voordien mee moest naar een huis van een oude man. Toen de afgevaardigde van de bank en de gerechtsdeurwaarder aanbelden, lag de man ziek in bed. De politie tilde hem gewoon op en zette hem in zijn pyjama op straat, terwijl de slotenmaker een nieuw slot stak. De man kon zijn huis niet meer in om zijn kleren aan te doen.'
Ondertussen krijgt de actie van de slotenmakers in Pamplona ook navolging van hun collega's in heel de provincie Navarra. ‘Nog even wachten en de banken vinden in heel Spanje geen slotenmaker meer bereid hen te helpen. Slotenmakers kunnen de psychologische druk ook niet meer aan. Ik herinner me de eerste uithuiszettingen van twee jaar geleden. Toen wisten de gedupeerden nog waar ze heen konden: bij vrienden of familie. Vandaag zijn ook al veel vrienden en familieleden uit hun huis gezet en staan de mensen echt op straat.'
Iker de Carlos helpt de banken niet meer, toch gaat hij nog geregeld naar uithuiszettingen. Via sms en sociale netwerken houden Spanjaarden elkaar op de hoogte wanneer een deurwaarder weer eens wanbetalers gaat verdrijven. Dan vormen ze een menselijke ketting rond het huis, zodat de uitzetting niet doorgaat. Iker doet daar vaak aan mee.
bron : Radio 1 & 24/7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten