Happietaria, een woord recht naar het hart van de redactie. Je hoort er het woord 'happy' in en (caf)etaria. Toen ik dit woord deze week op het net tegenkwam, leek het me het mooiste woord dat ik dit jaar gelezen heb. Toen ik de betekenis las, werd het nog mooier: het staat voor lekker eten en tegelijk de wereld veranderen, een concept uit Nederland. Dergelijke concepten hebben we ook in België, maar ik heb daar nog nooit van dit mooie woordje gehoord. De restaurants, gelegenheidsrestaurants, zijn een tijdje open, men kan er lekker eten, betaalt wat men wil en het geld gaat naar een goed doel.
In happietaria betaal je wel een minimumprijs, al wat je meer geeft gaat naar het goede doel. Het personeel in het gelegenheidsrestaurant zijn vrijwilligers. In Wageningen is het reeds de vierde keer dat ze hun deuren openen. 'Het is leuk om bezig te
zijn met iets concreets,' vertelt Stefan van Dam, voorzitter van de
Happietaria-crew. 'Je doet niet alleen iets voor het goede doel, maar je
leert ook wat het is om een heel restaurant op te zetten en te runnen.'
Om de kosten binnen de perken te houden en niet te veel te vragen van
de vrijwilligers duurt een Happietaria altijd maar een week of drie.
'Maar ik kan me voorstellen dat ik na twee weken denk: "Echt jammer dat
het straks weer voorbij is".'
Wat ik wel grappig vind, is dat je een Vlaams folklore woord vervangt door een trendy hip woordje: de Vlaamse kermis of de pensenkermis. Ook toen werd er een weekeind lang door vrijwilligers in de keuken gewerkt om voor heel de parochie lekkers voor te schotelen, verbonden aan een niet commerciële prijs en dit om het dak van de kerk of andere parochiale kosten te drukken. Er is niets nieuws onder de zon, alleen de verpakking of het label veranderen en je komt in het nieuws, zelfs in de goed nieuwskrant. Zo zie je maar dat de wereld aan de voeten ligt van originele en creatieve mensen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten