Robotvis tegen watervervuiling

Robots nemen stilaan een vaste plek in in onze maatschappij. We hebben al de robot grasmaaier en de stofzuiger, handige dingen voor elk huishouden; er zijn robots die reeds operaties uitvoeren, robots die bommen onschadelijk maken, een robot voor diep in je aders te kijken, of ergens op mars onderzoek te verrichten. Waarom zouden we dan geen robot de zee in sturen. In het Shoal project wordt dit gedaan. De visrobot, een intelligent prototype dat zelfs scholen kan organiseren. Hierdoor wordt de vervuiling van de wereldzeeën onderzocht. Om de oorzaken ervan op te sporen, en de vervuiling in kaart te brengen, hebben verschillende Europese universiteiten de handen ineengeslagen in het "Shoal" project.

Daarbij wordt, met medewerking en onder leiding van het Britse technologiebedrijf BMT een speciale robotvis ontwikkelt, die zelfstandig de oceanen afzwemt en verontreiniging opspoort. Het speciale daarbij is dat dit prototype, indien nodig, zich ook in scholen kan organiseren. Want als hij een vervuiling vaststelt, kan hij zijn lotgenoten contacteren, om samen het gebied verder te verkennen.

De vis is ongeveer een halve meter lang, en ziet er een beetje uit als een tonijn. Maar om te voorkomen dat hij voor een echte vis gehouden wordt, kreeg hij een neongeel omhulsel. Hij beweegt zich niet voort via propellers, maar door een beweging van zijn lichaam, die veel meer lijkt op wat de echte vissen doen. Knap, maar het zwakke punt blijft de batterij: die gaat helaas nog maar 8 uren mee. En een vis op zonne-energie laten zwemmen is een beetje moeilijk. Hoewel men kan incalculeren dat hij dan af en toe op het strand neerstrijkt om te zonnebaden. Als BMT dit ideetje van de redactie overneemt, verwachten we wel een kleine compensatie.
Uiteraard bevat de robotvis een hele resem sensoren die lood, koper en andere schadelijke stoffen opsporen.