dinsdag 7 februari 2012

In West-Vlaanderen kan je van de vloer eten


Iedereen kent Quick-Step, het klikvloerbedrijfje uit de familie Unilin. Unilin kennen we dan weer van de wielertruitjes. Op en top Belgisch, tot de Amerikanen dit West-Vlaams bedrijf wegkaapten. Ze keken wel uit om de know-how van onze Vlaamse stielmensen niet te verliezen en zo ontstond de juiste verhouding tussen het Amerikaanse zakenleven en de Vlaamse stielman. Werken en ondernemen zijn synoniem in Unilin. De crisis houdt hen bezig als managers, maar zij boeren dapper voort.
Lode De Boe, een van de directeurs vloert de andere directeurs met zijn nieuw creatief gamma : de klikmeubels. Om te bewijzen dat het voor iedere dummy doenbaar is, begint de bestuursraad dadelijk met de mouwen op te stropen en knutselen met hier en daar wat krachtwoorden het klikmeubel in elkaar. Managen doe je met opgestroopte mouwen, niet met je das en strikje recht, is het moto van deze group. De Amerikaanse Mohawk mocht het West-Vlaamse bedrijf wel kopen, maar kon hun mentaliteit na 6 jaar nog steeds niet bannen. Mohawk hoestte voor het bedrijf een slordige 2,2 miljard euro op. Record voor een Belgisch bedrijf.
De Amerikanen betaalden graag voor een bedrijf dat een industrieel juweel is op wereldformaat. Zij hebben een omzet van 1 miljard euro en verkopen in 150 landen. De deal was dat Unilin zijn eigen karakter kon bewaren, met een grote baas ver weg, als controle. Mohawk heeft dat goed begrepen. Wielsbeke bleef in stilte verder werken zoals tevoren, mits enkele raporten meer per jaar omdat het moederbedrijf beursgenoteerd is. De Belgische directieraad werkte zoals ze het altijd gedaan hadden, met kennis van zaken en hun contacten intact.


Buiten de overwinningen van hun wielerploeg, komt het bedrijf weinig in de pers. Ze vinden dat dit alleen nuttig is, als je echt iets te vertellen hebt. En met het klikmeubel is dat nu het geval. Nieuwe investeringen zitten in de lift, ook al roert recessie en crisis op het platte Belgische land. Er wordt 22 milj euro uitgetrokken voor een productiesite voor isolatie. Vorig jaar investeerde de groep in een laminaatfabriek in Rusland. Een extra fabriek in België staat in de stijgers voor de vinyltegelproductie en men onderhandelt voor een investering in Brazilie. Unilin wil bewijzen dat je verder kan in de bouwsector zonder te wachten tot de overheid ter hulp komt met subsidies of tot de economie terug de hoogte inschiet. Je kan zelf de handen uit de mouwen steken en door diversiteit en nieuwe markten aan te boren, een gezonder financieel klimaat scheppen. ‘We willen meer doen dan ons verdedigen’, aldus Thiers, een van de directeurs aan De Tijd. ‘Zeggen dat het rondom ons slecht gaat en dat wij het dus ook slecht doen, is geen ambitie. Wij zijn tussen 1995 en 2005 met een factor tien gestegen in waarde. 2007 was een piekjaar. Maar de crisis gaf een tik en sinds 2008 is er niet veel meer veranderd. Dat is niet goed. Het elan van vroeger moet terugkomen.’
Mohawk voert de druk niet op in Wielsbeke, ook zij gaan gebukt onder de crisis in eigen land. Unilin werkt bijna autonoom aan de nieuwe markten. Zij sturen hun investeringsvoorstellen op naar The States en krijgen meestal een 'yes' op het rekwest. Wat wel verandert is, is de openheid van communicatie van de Westvlamingen. Nu het bedrijf bij een groep hoort die beursgenoteerd is, moeten ze met de financiele rapporten vaker naar buiten brengen. “Dat brengt meer kosten met zich mee en je verliest veel tijd.” zegt Thiers.
De troef van de Westvlaamse vestiging is de know-how en het gezond verstand van zaken doen wat de Amerikanen vooral apprecieren. Nieuwe technologieen worden in Wielsbeke ontwikkeld. Unilin bewijst dat je geen manager moet zijn om een bedrijf te leiden. Ondernemen is de boodschap, en dat doe je met op de werkvloer aanwezig te zijn, een verbondenheid te voelen met de mensen en de werking van heel het bedrijf. Dat leer je niet van achter een bureau, ook al is dat een klikmeubel, dat leer je door te praten met de mensen, er te zijn als er conflicten zijn, je contacten persoonlijk te kennen. Of dat een full time job is? 'Het is een stuk van je DNA, dat ondernemen, ' legt Thiers uit.
In de nieuwe richting van het vinyl, stapt Unilin in het onbekende. De Cock, directeur afdeling vloeren, weerlegt dit. De vinyl zal naast het laminaatproduct komen te staan, niet als concurrent. De meeste vinyl wordt nu in China gemaakt, veel door handarbeid. Met de kennis en technologie van Unilin, zal dit met meer kwaliteit en goedkoper kunnen. Een nieuwe uitdaging.
Verder hebben we nog vloerleggers in het West-Vlaanderen. IVC is een kleine concurrent van Quick-Step en ook de grootste tapijtfabrikant van Europa ligt op 20 km van Unilin.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten