De regels van de beurs

De beursspelers proberen kalmte te vinden na een week van rollerskate. Het is nog wat uitbollen in de u-turn bochten, maar ze gaan toch al niet meer over kop. De afgelopen week was een van de ergste na een 2 en een half jaar van redelijke beursrust. Het is nu concentreren op wat de USA zal bekokstoven en wat de Europese politiekers in hun mars hebben. De slipper van Standard&Poor is nog niet helemaal verteerd. Misschien is het wel een wijze les om de berichten van zulke bureaus te relativeren.
De aswolk van de recessie in de Verenigde Staten is nog niet helemaal verdwenen. Toch willen beleggers en beursspelers wel wat door de vingers zien. Een tijdelijke recessie van een rijke heer is niet hetzelfde als een recessie van een man die voorheen al niet rond kwam. Er zijn recessies en recessies. Een nieuw hoofdstuk in de economische wikipedia. Ook hanteert men nu de strategie van 'elke druppel hoop is een centje gespaard'. Daarom is het goed dat beursspecialisten goednieuwskranten schrijven en vooral lezen. Als iedereen in een veilige thuishaven duikt, en dit tegelijkertijd, is dat regelrechte zelfmoord. Beursspelen doe je niet in veilige havens en dat moet ook zo blijven. Als je geen geld wil of kan verliezen, moet je buiten het beurscircuit blijven. Net als in de F1, daar kom je ook niet aan de start met een corsaatje. Op de beurs is het gezegde: 'meedoen is het belangrijkste' niet van toepassing. Daar is het alles of niets: winnen of verliezen en dat is de hoofdregel van het spel.

Wat geeft ons hoop voor de volgende week?
De rapporten over de huizenconstructie in de USA zijn niet meer wat ze geweest zijn. Toch houden de constructiebedrijven de markt gaande, hoewel ze geen hoge toppen scoren. Ze vielen in juli tegen. De groei in de USA stagneert, artikels over ontslagen op de post geven geen goed signaal. Wat dan weer wel hoopvol is, is de retail verkoop. De mensen blijven winkelen, zelfs beter dan het eerste kwartaal dit jaar. Wal-Mart is erg tevreden en dat geeft een beetje zonneschijn in donkere dagen. Als de beleggers niet massaal in de havens van het goud duiken, is de kans op scoren hoog. Het ligt dus aan de spelers zelf of ze het zullen halen of niet. Dat is hoopvol, als je de touwtjes in eigen handen kan nemen. Hopelijk zien we genoeg teamspelers op het veld.