Een nieuwe film van het filmtoptalent in Argentinie, Ricardo Darin. De redactie maakt zich klaar om naar de cinema te gaan. Een kilo aan zakdoekjes en vertrekken maar.
“Truman”, is de titel. Ricardo Darin en Troila (in de film Truman) de bulldog, spelen schouder aan schouder in deze machtige film.
Tijdens de persconferentie in San Sebastian, Spanje, brak Darin in tranen uit toen hij moest vertellen dat zijn medehoofdpersonage een paar maanden geleden overleden is. 'Troilo overleed een paar maanden geleden,' zei de acteur zwaar emotioneel geladen. 'hoooooo' was het antwoord van de journalisten tijdens de druk bezochte persconferentie. 'Dat wilde ik horen,' probeerde Darin zich te redden met zijn typische humor. Het kwaad was reeds geschied...de tranen rolde over zijn wangen. 'Troila overleed inderdaad iets na de opnames, maar hij zou dit grapje wel apprecieren in zijn hondenhemel. Ik heb een week mijn ogen uitgeweend, toen ik het hoorde.' en toen barstte Darin echt in snikken uit. De regiseur nam toen het woord over: Cesc Gay legde uit dat Ricardo zwaar was aangedaan door de dood van zijn mede-acteur, net zoals heel de set. De band was enorm hecht tijdens het draaien. Het was niet alleen de dierenliefde van Darin, het kwam door de openheid van Troila die iedereen een warm gevoel gaf als ze op de set verscheen.
'In de film kom je vaak romances tegen, maar deze vriendschap heeft me voor het leven getekend.'
Langzwaam kwam er terug een glimlach op het gezich van Darin. 'Troila was een zeer speciale hond. Hij was opgeleid om met autistische kinderen te werken. Daardoor was een relatie met hem zo makkelijk. Hij stelde zich open voor elke verandering van je stemming. Hij kon je laten lachen door kleine reacties, hij troostte je met een klein gebaar. Hij zag er lomp en zwaar uit, enorm, maar hij had zo een klein hartje. Hij kon zo teder zijn.'
Tijdens de persconferentie stond er wel een familielid op de rode loper, de dochter van Troila stak fier haar kop op naar alle camera's. Truman gaat over een terminale zieke die een thuis zoekt voor zijn hond. Een kant van een terminale geschiedenis die heel reel is maar weinig op het cinemascherm getoond wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten