Het goede nieuws komt in de kijker. Vandaag krijgt deze journalistiek eindelijk een stem, dat de reacties onderaan het artikel op Radio 1 totaal verzuurd zijn, geeft alleen maar de nood aan van deze soort journalistiek. Het publiek vertoont reeds een doorgevoerd 'stockholm syndroom'. We zijn zo gewoon om slecht en neerwaarts nieuws te lezen en te bekijken, dat we het steeds slechter moeten maken om het nog spannend te houden. De dominantie van het 'slechte nieuws' is zo groot dat iedereen het als normaal beschouwt, zelfs er van houden...
De kritiek die ik hoor bij Hautekiet, is gewoon lachwekkend: 'een Scoop zou geen scoop zijn als het niet slecht is' , en al die andere excuses die ik niet ga herhalen. Perspectief, relativeren, vergelijken en oplossingen tonen is constructief. Gewoon naar het programma luisteren (herbeluisteren Radio 1 Hautekiet) en zelf oordelen. Björn Soenens heeft groot gelijk. Ik begrijp zijn strijd en zijn problemen waartegen hij moet opboxen. Wie kan er nu tegen constructieve kritiek zijn? Geef daar nu eens een plausible uitleg aan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten